"Fenomenalna powieść! Mocny i wyrazisty głos na polskiej scenie kryminalnej" Robert Małecki Gdy dostałam tajemniczego maila od wydawnictwa literackiego z polecajką samego Roberta Małeckiego zapragnęłam dowiedzieć się o jaką książkę chodzi. Jest to debiut pana Macieja Klimarczyka o tytule "Śpiewaczka". Dodatkowym atutem zachęcającym mnie do sięgnięcia po tę książkę są zdarzenia dziejące się w Bydgoszczy! Mieszkam godzinę drogi od tej miejscowości i od czasu do czasu tam bywam, więc dość dobrze mi są znane miejsca opisane w kryminale. Znana śpiewaczka operowa popełniła morderstwo. Chce uniknąć kary. Prokurator Zakliczyńska bada tę sprawę i podejrzewa ukryty motyw. Jednak czy uda jej się odkryć prawdę? Czy panna Kantecka, nasza diva, swoim dopracowanym planem przechytrzy organy ścigania? Od początku czytania książki gdzieś z tyłu głowy zrodziło mi się pytanie: Czemu ona to zrobiła? I przyznaję, że z początku myślałam nad bardzo płytkimi pobudkami. Mianowicie, uważałam, że nasza gwiazda Opery tak mocno się wczuwa w przygotowanie do roli, iż popełniła zbrodnię by sprawdzić jak to jest. Mało tego, bohaterka sądziła, że jest zdolna oszukać śledczych, którzy badają sprawę. Jakie było moje zdumienie gdy jej plan zaczął działać. Następnie cofamy się w przeszłość by dowiedzieć się, co skłoniło główną bohaterkę do tego morderczego czynu. I naprawdę nie spodziewałam się tego czego się dowiedziałam. Wszystko powoli stało się jasne. Uważam, że autor świetnie to zaplanował. Tematy, które poruszył w książce były dla mnie zaskoczeniem. Powieść nabrała przez to ciężkiego i wyrazistego charakteru. I szczerze napiszę, że to bardzo dobry debiut. Owszem, brakuje trochę płynności w pisaniu, odczucia, że książka sama się czyta, ale poza tym nie mam się do czego przyczepić. Zakończenie pozostawia nas z małym niedosytem. Można spekulować jak finalnie sprawa się rozwiązała. Bardzo się cieszę, że skusiłam się na tę książkę. Uważam, pan Klimarczyk jeszcze namiesza na naszym rynku książkowym.

Patrząc szerokim okiem na dzisiejszy rynek kryminałów w Polsce, można odnieść wrażenie, że ciężko jest czymś zaskoczyć, że trudno się będzie przebić, bo prawie wszystko już było. Prawie, bo to prawie nie dotyczy "Śpiewaczki". Historia przedstawiona jest następująca. Eliza Kantecka jest cenioną śpiewaczką Opery Bydgoskiej. Na jej koncerty już w przedsprzedaży brakuje biletów, tłum ją uwielbia, a ona sama w sobie jest postacią tajemniczą. Dlatego też nikt nie może uwierzyć dlaczego z zimną krwią zabiła człowieka. Błyskawicznie przecięła Krugerowi lewą tętnicę szyjną. Jeszcze minutę temu rozmawiali przyjaźnie i śmiali się przy kieliszku koniaku, a teraz jego oczy przybrały wyraz wielkiego zdziwienia, jakby chciał powiedzieć: Nic z tego nie rozumiem, przecież jest tak miło. Zamiast głosu wydał jednak charczący dźwięk i złapał się za krwawiącą szyję. s. 28 Tajemniczości całej sprawie dodaje fakt, że Eliza nie poczuwa się do winy, trafia do aresztu, później do zakładu psychiatrycznego, ale jak podkreśla: wszystko idzie zgodnie z planem. Pytanie jakim planem? Kim był dla Elizy starszy antykwariusz? Dlaczego ceniona i opanowana artystka zabiła człowieka? Wreszcie co wydarzyło się wcześniej? Bo przecież zawsze jest jakieś wcześniej. Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w drugiej części książki. Powiem wam otwarcie, że emocja jakie wywołała we mnie ta historia były niesamowite, od złości, przez zrozumienie, aż do pogardy i krzywego uśmiechu po przeczytaniu ostatniego zdania.

dziwie się, ta książka jest bardzo słabo napisana. warsztatowo oczywiście poprawna, ale nic więcej. językowo jak wypracowanie gimnazjalisty.