Już jutro - 17.08.2017 r. - będzie premiera kolejnej powieści Adama Langa "Sznurek", przyznam, że nie słyszałam wcześniej o autorze. Gdyby nie Wydawnictwo Literackie, raczej bym nie sięgnęła po książkę skierowaną dla chłopców (zgodnie z opisem z okładki, z którym to stwierdzeniem nie do końca się zgadzam). Autor pisze w niej o chłopcach, opisuje historię Krystiana Kowalskiego. W powieści nie są opisane sztampowe problemy wieku dojrzewania, Krystian mieszka na bardzo małej wsi na Podlasiu. Ojciec i dziadek są okrutni, a matki prawie nie ma w domu, bo opiekuje się osobami, z rodziny, potrzebującymi pomocy. Także starszy brat Krystiana, Seba, nie jest przyjaźnie nastawiony, a wręcz przyczynia się do kolejnych problemów głównego bohatera. Życie Krystiania nie jest łatwe ani przyjemne, a tytułowy sznurek ma wiele znaczeń. "Świat może jest i piękny, ale gdy się cierpi, nie ma to żadnego znaczenia." Akcja nabiera tempa, gdy pojawia się Sonia, którą Krystian poznaje w Warszawie. Jest ona bardzo piękna, ale jest dziewczyną Konrada, dawnego przyjaciela z dzieciństwa. Czy Krystianowi uda się poderwać Sonię i stworzyć z nią związek? Tego Wam nie zdradzę. Napiszę tylko, że momentami zachowanie tej dziewczyny strasznie mnie denerwowało, a z drugiej strony ma w sobie to coś, co sprawia, że książkę chce się wręcz połykać. "Wlazła mi do głowy i wypełniła ją całą, więc nie miałem wyjścia, a jak człowiek nie ma wyjścia, to i skałę będzie rąbał." Tak właśnie jest z Sonią, która zawróci w głowie nie tylko Krystianowi, ale i czytelnikowi. Adam Lang, używając narracji pierwszoosobowej, pozwala na identyfikację z bohaterem i wywołuje sporo emocji. Choć dawno przekroczyłam wiek czytelników, do których jest skierowana powieść, to czytało mi się ją dobrze. Nie jest to jednak cukierkowata powieść dla kobiet.

I podczas czytania książki i po skończeniu jej byłam zdruzgotana tą prawdziwością i szczerością na jaką zdobył się autor. Byłam również zszokowana tym, przez co musiał przejść bohater i bardzo mu współczuję. Lang po raz kolejny pokazał, że szkoła i podwórko to prawdziwe pole bitwy, na którym wygrywają najsilniejsi. Moim zdaniem wciąż za mało mówi się o przemocy wśród nastolatków, a jest to poważny problem, z którym zmaga się wielu nastolatków.

Pełna wersja recenzji dostępna na blogu recenzje-sophie.blogspot.com

Lang w swej nowej książce pokazuje pewną brutalność życia, to, w jaki sposób ludzie bywają podli, że nie zapominają. To okrucieństwo, które ukazał autor, stało się wręcz namacalne...

„Sznurek” może i nie będzie lekturą przyjemną, ale z pewnością wciągającą i poruszającą. Zaś ta szczerość aż do bólu wyszła na dobre, bo nie da się przejść obok niej obojętnie.

Pełna wersja recenzji dostępna na portalu e-magnifier.pl

„Sznurek” to także niebanalna powieść o pozorach, manipulacji i kompleksach, które mają większą siłę rażenia niż można byłoby przypuszczać. Autor w realistyczny sposób pokazuje, jak można unieszczęśliwić, zgnębić i zniszczyć człowieka. Uświadamia także, że zło bywa zaraźliwe, a strach przed nim i przed odrzuceniem może sprawiać, że robi się rzeczy, których wcale nie chce się robić.

Polecam tę powieść z czystym sumieniem – zarówno młodzieży, jak i dorosłym, dojrzałym czytelnikom.

Dawno nie miałam okazji poznać tak poruszającej książki, której bohaterami są przede wszystkim nastolatkowie. Gdyby to ode mnie zależało, wpisałabym "Sznurek" na listę obowiązkowych lektur szkolnych.

Pełna wersja recenzji dostępna na portalu wywrota.pl

Niebanalna, najeżona emocjami, poruszająca powieść o niezrozumieniu, błędach, braku akceptacji i ograniczeniach stworzonych przez najbliższe otoczenie. Brak szczerości, otwartości i gestów czystej przyjaźni paraliżuje każdy ruch. Zawód miłosny nie pozostawia złudzeń co do dalszego życia. W pojedynkę trudno wyrwać się z rzeczywistości podszytej strachem. Refleksyjna książka, która zostawia ślad w człowieku.

Pełna wersja recenzji dostępna na portalu ksiazkiweterze.pl

Wydaje się, że mimo „nastoletniego” sznytu „Sznurek” jest całkiem udanym obrazem współczesnych rozterek nastolatków – i tych ze wsi i tych z miasta. W tej książce wieś jawi się jako niemal rajska kraina, skażona prostą przemocą. Miasto to świat, z którego wypływa wyrachowana podłość, zamieniająca się w wyrafinowaną zemstę. Jakby napisał mistrz Janusz Głowacki - „coraz trudniej kochać”.

Pełna wersja recenzji dostępna na portalu poranny.pl

Lang jest niezwykle sprawnym pisarzem. Po pierwszych kilku stronach nie da się już „Sznurka” odłożyć – wyświechtany, recenzencki frazes, ale w tym przypadku prawdziwy. Wyrazisty, nieszczęśliwy bohater przemawiający mocnym językiem, galeria niezbyt sympatycznych postaci, dobrze zarysowane kolejne płaszczyzny, po których porusza się Krystian: toksyczny dom, szkoła, w której bez pardonu dręczy się słabszych, stajnia sąsiada pozwalająca na ujawnienie się wrażliwszej strony duszy chłopaka opiekującego się z przyjemnością zwierzętami, dom ciotki pod nieprzyjemną kuratelą matki, wszelkie miejsca spotkań z rówieśnikami. Na nieco ponad trzystu stronach Lang kreuje kompleksowy, przekonujący świat, przepełniony gniewnymi emocjami Krystiana, któremu dramatycznie brakuje wzorców: wzorca rodziny, wzorca miłości, wzorca radzenia sobie z życiem inaczej niż poprzez przemoc. Czy takim kompasem może stać się wyzwolona Sonia?

Pełna wersja recenzji dostepna na portalu ryms.pl