Piotr Matywiecki

 (ur. 1943) - ceniony poeta i eseista; każdy jego nowy tom jest poetyckim wydarzeniem. Autor, który doskonale potrafi ożywić lirykę refleksyjno-filozoficzną oraz znaleźć nowy sposób na pisanie o trudnych tematach, takich jak śmierć, przemijanie, tajemnica istnienia. 

Wielokrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike (Ta chmura powraca w 2006 – finał nagrody, Twarz Tuwima w 2008 – finał nagrody, Powietrze i czerń w 2010, Którędy na zawsze w 2016 – finał nagrody, Stary gmach w 2017, Do czasu w 2019). W 1994 wyróżniony Nagrodą Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego, w 2008 otrzymał Nagrodę Literacką Gdynia w kategorii eseistyka (za Twarz Tuwima, w 2010 laureat Silesiusa oraz nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia (za Powietrze i czerń), w 2011 został laureatem nagrody Kamień przyznawanej podczas festiwalu Miasto Poezji, a za Dwa oddechy. Szkice o tożsamości żydowskiej i chrześcijańskiej został nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2011 w kategorii eseistyka, w 2013 nominowany do Nagrody Poetyckiej Orfeusz za tom Widownia, w 2014 otrzymał Nagrodę Jana Karskiego i Poli Nireńskiej. Laureat Nagrody Literackiej m.st. Warszawy 2016 w kategorii poezja za Którędy na zawsze. W 2019 został uhonorowany Nagrodą Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego. 

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013). W 2016 odmówił przyjęcia przyznanego przez ministra Piotra Glińskiego Złotego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.