Z kraju bez miłości
Gilles RozierFrancuska powieść o nadwiślańskiej Atlantydzie
Wybierz format
Oprawa: broszurowa
Nakład wyczerpany
Powiadom o możliwości zakupu (Książka)
Z kraju bez miłości
Gilles RozierFrancuska powieść o nadwiślańskiej Atlantydzie
Wybierz format
Oprawa: broszurowa
Nakład wyczerpany
Powiadom o możliwości zakupu (Książka)
Sulamita Kacyzne lubiła powtarzać, że miała nieszczęście przeżyć wojnę. Nigdy nie urodziła dzieci, bo po wojennych doświadczeniach założenie rodziny wydało się jej niedorzecznością, stała się natomiast opiekunką wspomnień: o Warszawie, przyjaciołach, o ojcu, znanym fotografie i publicyście. Willę w Rzymie, w której zamieszkała po wojnie, zamieniła w muzeum świata, który zniknął z dnia na dzień.
Pozostały po nim jeszcze opowieści, których wysłuchuje Pierre. Sulamita, Żydówka z Polski i Pierre, wcześnie osierocony, młody Paryżanin – alter ego autora, prowadzą zażyłą korespondencję. Z przywoływanych przez starszą kobietę prawdziwych historii wyłania się obraz żydowskiego życia w przedwojennej Polsce i Europie: fascynującego, ale naznaczonego tragedią. Spoiwem wciąż intensywnych wspomnień Sulamity o nadwiślańskiej Atlantydzie są losy trójki przyjaciół, pisarzy, bon vivantów, rewolucjonistów: Uriego Cwi Grinberga, Pereca Markisza, Melecha Rawicza.
Z kraju bez miłości to kalejdoskop kilku porywających biografii i zarazem szeroki portret kultury żydowskiej sięgający aż po czasy współczesne. To historie z życia codziennego miasteczek i małych sztetli, opowieści o znanych i nieznanych Żydach, rabinach, ich żonach, rzemieślnikach i kupcach. Warszawa, Lwów, Moskwa, Tel Awiw, Montreal – w tekście przeplatają się miasta i ich biblioteki. Spotykają się potomkowie bohaterów i rzeczy, które po nich pozostały. Kilkuletnia praca Gillesa Roziera, w archiwach i w terenie, zaowocowała frapującym, nieprzewidywalnym tekstem, który ocala od niepamięci kawałek żydowskiego świata.
Cet ouvrage a bénéficié du soutien des Programmes d'aide à la publication de l'Institut français.
Książkę wydano dzięki dofinansowaniu Institut Français w ramach programów wsparcia wydawniczego
"Jak odtworzyć świat pogrążony w otchłani, królestwo o płynnych granicach, rozciągające się od Moskwy do Warszawy, którego jedynym spoiwem był język – jidysz? Tę zaginioną Atlantydę usiłuje opisać, w całej jej złożoności, sędziwa wdowa po rzymskim arystokracie, Sulamita. Dziwnym zbiegiem okoliczności nawiązuje z nią kontakt Pierre, młody Paryżanin. Wcześnie osierocony, pewnego dnia dowiaduje się o swoich prawdziwych korzeniach i pragnie bliżej poznać kraj i kulturę swoich przodków. Wkrótce starą kobietę, mieszkającą w zabytkowym pałacu i gromadzącą od lat wszelkie dokumenty, książki, czasopisma, listy, świadczące o istnieniu niegdyś w Europie Środkowo-Wschodniej bogatej żydowskiej cywilizacji, połączy więź subtelnej przyjaźni z bankowcem, absolwentem prestiżowej uczelni, nieznajdującym jednak satysfakcji w wykonywanym zawodzie. O ile w postaci Pierre’a możemy się dopatrywać alter ego pisarza, obecnie kierującego Biblioteką Medema, a zarazem Domem Kultury Jidysz, o tyle Sulamita to córka Altera Kacyznego, jednego z głównych animatorów życia intelektualnego w środowisku żydowskim międzywojennej Warszawy, zamordowanego w Tarnopolu (obecnie na Ukrainie) w 1941 roku. Przedstawia ona swemu korespondentowi dzieje trzech wybitnych, choć znanych przede wszystkim w kręgu kultury jidysz, poetów awangardowych, którzy w latach dwudziestych ubiegłego wieku, nie przekroczywszy nawet trzydziestki, rzucili wyzwanie uświęconym autorytetom literackim i utworzyli grupę artystyczną „Chaliastre” (Hałastra). Losy zuchwałej trójki wpisują się w historię Żydów w XX stuleciu i stają się do tego stopnia emblematyczne, że pozwalają lepiej zrozumieć tragedię, jaka dotknęła ten naród. Każdy z trzech bohaterów powieści pochodzi z innych stron. Możemy więc zapoznać się z historią i tradycją społeczności rozproszonych na rozległych obszarach imperium rosyjskiego i monarchii austro‑węgierskiej.
Uri Cwi Grinberg już w 1924 r. wyruszył do Palestyny, wówczas terytorium mandatowego. Melech Rawicz, po długich peregrynacjach, zahaczywszy m. in. o Mandżurię, Australię, Argentynę, Meksyk i USA, w 1941 roku osiedlił się w Kanadzie. Perec Markisz zginął w Związku Radzieckim jako ofiara czystek stalinowskich, więziony, a potem rozstrzelany wraz z dwunastoma innymi pisarzami żydowskimi. Rawicz wybrał Nowy Świat, a Grinberg postanowił żyć w wyśnionej, nowej ojczyźnie zwanej Erec Israel. Ale zanim poeci zostaną rozdzieleni, widzimy ich razem w międzywojennej Polsce i wraz z nimi uczestniczymy w niezwykle bujnym życiu kulturalnym środowiska pisarzy i artystów jidysz, skupiającym się wokół Związku Literatów i Dziennikarzy Żydowskich na Tłomackiem 13. Córka Kacyznego, która przetrwała Holocaust i wyszła za mąż za włoskiego dyplomatę, a którą Pierre odnajduje niedługo przed jej śmiercią (w 1999 r.), szkicuje sugestywny fresk, wydobywając z niebytu postaci, żyjące już tylko w jej pamięci."
Krystyna Arustowicz
"Jak żyje Warszawa, skoro moja Warsze umarła – pyta Sulamita Kacyzne i przywołuje miasto, w którym mieszkała. Sulamita – córka fotografika i pisarza, przeżyła Zagładę w ukryciu, następnie poślubiła włoskiego dyplomatę i opuściła Polskę. To ona, bohaterka powieści Gilles’a Roziera, jest łączniczką między światem umarłym a nowym, to ona opowiada młodemu Pierre’owi o gorących dyskusjach toczących się w świecie kultury jidysz, o artystach awangardy, którzy zginęli i tych, którzy – podobnie jak ona – cudem przeżyli. Pisarze: Melech Rawicz, Uri Cwi Grinberg, Perec Markisz ożywają poprzez fikcyjne listy i rzeczywiste wiersze. Ale nie tylko oni – ożywa też Icchok Lejbusz Perec, bracia Singer, poetka Rachela Korn, zamordowani na rozkaz Stalina twórcy żydowscy. Oczom czytelnika ukazują się Lwów, Moskwa, Berlin, Radymno, Tel Awiw, ale przede wszystkim – Warszawa, Warsze."
Bella Szwarcman-Czarnota
Wydawnictwo Literackie
Przekład:
Oryginalny tytuł:
Krystyna Arustowicz
D'un pays sans amour
Książka
Wydanie:
I
Format:
145x205 mm
Oprawa:
broszurowa
Liczba stron:
416
ISBN:
978-83-08-05066-8
Cena okładkowa:
44.90 zł
Brak plików dla tego produktu.
Brak opinii dla tego produktu.
Brak nagród dla tego produktu.
Brak patronatów dla tego produktu.
Sulamita Kacyzne lubiła powtarzać, że miała nieszczęście przeżyć wojnę. Nigdy nie urodziła dzieci, bo po wojennych doświadczeniach założenie rodziny wydało się jej niedorzecznością, stała się natomiast opiekunką wspomnień: o Warszawie, przyjaciołach, o ojcu, znanym fotografie i publicyście. Willę w Rzymie, w której zamieszkała po wojnie, zamieniła w muzeum świata, który zniknął z dnia na dzień.
Pozostały po nim jeszcze opowieści, których wysłuchuje Pierre. Sulamita, Żydówka z Polski i Pierre, wcześnie osierocony, młody Paryżanin – alter ego autora, prowadzą zażyłą korespondencję. Z przywoływanych przez starszą kobietę prawdziwych historii wyłania się obraz żydowskiego życia w przedwojennej Polsce i Europie: fascynującego, ale naznaczonego tragedią. Spoiwem wciąż intensywnych wspomnień Sulamity o nadwiślańskiej Atlantydzie są losy trójki przyjaciół, pisarzy, bon vivantów, rewolucjonistów: Uriego Cwi Grinberga, Pereca Markisza, Melecha Rawicza.
Z kraju bez miłości to kalejdoskop kilku porywających biografii i zarazem szeroki portret kultury żydowskiej sięgający aż po czasy współczesne. To historie z życia codziennego miasteczek i małych sztetli, opowieści o znanych i nieznanych Żydach, rabinach, ich żonach, rzemieślnikach i kupcach. Warszawa, Lwów, Moskwa, Tel Awiw, Montreal – w tekście przeplatają się miasta i ich biblioteki. Spotykają się potomkowie bohaterów i rzeczy, które po nich pozostały. Kilkuletnia praca Gillesa Roziera, w archiwach i w terenie, zaowocowała frapującym, nieprzewidywalnym tekstem, który ocala od niepamięci kawałek żydowskiego świata.
Cet ouvrage a bénéficié du soutien des Programmes d'aide à la publication de l'Institut français.
Książkę wydano dzięki dofinansowaniu Institut Français w ramach programów wsparcia wydawniczego
"Jak odtworzyć świat pogrążony w otchłani, królestwo o płynnych granicach, rozciągające się od Moskwy do Warszawy, którego jedynym spoiwem był język – jidysz? Tę zaginioną Atlantydę usiłuje opisać, w całej jej złożoności, sędziwa wdowa po rzymskim arystokracie, Sulamita. Dziwnym zbiegiem okoliczności nawiązuje z nią kontakt Pierre, młody Paryżanin. Wcześnie osierocony, pewnego dnia dowiaduje się o swoich prawdziwych korzeniach i pragnie bliżej poznać kraj i kulturę swoich przodków. Wkrótce starą kobietę, mieszkającą w zabytkowym pałacu i gromadzącą od lat wszelkie dokumenty, książki, czasopisma, listy, świadczące o istnieniu niegdyś w Europie Środkowo-Wschodniej bogatej żydowskiej cywilizacji, połączy więź subtelnej przyjaźni z bankowcem, absolwentem prestiżowej uczelni, nieznajdującym jednak satysfakcji w wykonywanym zawodzie. O ile w postaci Pierre’a możemy się dopatrywać alter ego pisarza, obecnie kierującego Biblioteką Medema, a zarazem Domem Kultury Jidysz, o tyle Sulamita to córka Altera Kacyznego, jednego z głównych animatorów życia intelektualnego w środowisku żydowskim międzywojennej Warszawy, zamordowanego w Tarnopolu (obecnie na Ukrainie) w 1941 roku. Przedstawia ona swemu korespondentowi dzieje trzech wybitnych, choć znanych przede wszystkim w kręgu kultury jidysz, poetów awangardowych, którzy w latach dwudziestych ubiegłego wieku, nie przekroczywszy nawet trzydziestki, rzucili wyzwanie uświęconym autorytetom literackim i utworzyli grupę artystyczną „Chaliastre” (Hałastra). Losy zuchwałej trójki wpisują się w historię Żydów w XX stuleciu i stają się do tego stopnia emblematyczne, że pozwalają lepiej zrozumieć tragedię, jaka dotknęła ten naród. Każdy z trzech bohaterów powieści pochodzi z innych stron. Możemy więc zapoznać się z historią i tradycją społeczności rozproszonych na rozległych obszarach imperium rosyjskiego i monarchii austro‑węgierskiej.
Uri Cwi Grinberg już w 1924 r. wyruszył do Palestyny, wówczas terytorium mandatowego. Melech Rawicz, po długich peregrynacjach, zahaczywszy m. in. o Mandżurię, Australię, Argentynę, Meksyk i USA, w 1941 roku osiedlił się w Kanadzie. Perec Markisz zginął w Związku Radzieckim jako ofiara czystek stalinowskich, więziony, a potem rozstrzelany wraz z dwunastoma innymi pisarzami żydowskimi. Rawicz wybrał Nowy Świat, a Grinberg postanowił żyć w wyśnionej, nowej ojczyźnie zwanej Erec Israel. Ale zanim poeci zostaną rozdzieleni, widzimy ich razem w międzywojennej Polsce i wraz z nimi uczestniczymy w niezwykle bujnym życiu kulturalnym środowiska pisarzy i artystów jidysz, skupiającym się wokół Związku Literatów i Dziennikarzy Żydowskich na Tłomackiem 13. Córka Kacyznego, która przetrwała Holocaust i wyszła za mąż za włoskiego dyplomatę, a którą Pierre odnajduje niedługo przed jej śmiercią (w 1999 r.), szkicuje sugestywny fresk, wydobywając z niebytu postaci, żyjące już tylko w jej pamięci."
Krystyna Arustowicz
"Jak żyje Warszawa, skoro moja Warsze umarła – pyta Sulamita Kacyzne i przywołuje miasto, w którym mieszkała. Sulamita – córka fotografika i pisarza, przeżyła Zagładę w ukryciu, następnie poślubiła włoskiego dyplomatę i opuściła Polskę. To ona, bohaterka powieści Gilles’a Roziera, jest łączniczką między światem umarłym a nowym, to ona opowiada młodemu Pierre’owi o gorących dyskusjach toczących się w świecie kultury jidysz, o artystach awangardy, którzy zginęli i tych, którzy – podobnie jak ona – cudem przeżyli. Pisarze: Melech Rawicz, Uri Cwi Grinberg, Perec Markisz ożywają poprzez fikcyjne listy i rzeczywiste wiersze. Ale nie tylko oni – ożywa też Icchok Lejbusz Perec, bracia Singer, poetka Rachela Korn, zamordowani na rozkaz Stalina twórcy żydowscy. Oczom czytelnika ukazują się Lwów, Moskwa, Berlin, Radymno, Tel Awiw, ale przede wszystkim – Warszawa, Warsze."
Bella Szwarcman-Czarnota
Wydawnictwo Literackie
Przekład:
Krystyna Arustowicz
Oryginalny tytuł:
D'un pays sans amour
Książka
Wydanie:
I
Format:
145x205 mm
Oprawa:
broszurowa
Liczba stron:
416
Cena okładkowa:
44.90
Brak opinii dla tego produktu.