„Mordercza pani Shim” to powieść, która już od pierwszych stron sygnalizuje, że nie zamierza podporządkować się ani gatunkowym oczekiwaniom, ani przyzwyczajeniom czytelników. Jiyoung Kang, południowokoreańska autorka znana z bezkompromisowego stylu i ciętego języka, kreśli historię wymykającą się jednoznacznej klasyfikacji. To po części thriller, po części czarna komedia, a jednocześnie przenikliwa satyra społeczna. W centrum tej opowieści stoi kobieta i matka w eleganckim wieku, która z pozoru nie wyróżnia się niczym szczególnym. Jednak jej decyzje i arbitralne działania całkowicie przeczą stereotypowi „niewidzialnej” kobiety – potulnej i wycofanej. Kang proponuje literacką antybohaterkę, która nie tylko żyje na marginesie systemu, ale z pełną premedytacją zamienia ten margines w pole działania. Pani Shim to postać wielowymiarowa i niepokojąco prawdziwa. Wyrzucona poza nawias społecznej troski, zepchnięta do roli „znikającej kobiety” – matki, wdowy, byłej pracownicy – znajduje sposób, by odzyskać kontrolę nad własnym jestestwem. Paradoksalnie, ten sposób jest brutalny i wywrotowy: rozpoczyna pracę jako „pomoc w rozwiązywaniu problemów”. Autorka nie moralizuje, nie oczyszcza też swojej bohaterki z popełnionych win. Wręcz przeciwnie – zmusza czytelnika do zderzenia się z nieprzyjemnym pytaniem: jak daleko można się posunąć w świecie, który nie zostawia nam żadnego innego wyboru?Morderstwa występujące w fabule są nie tylko aktem przemocy, ale i formą radykalnego oporu wobec systemowego wykluczenia.Narracja prowadzona jest z dużą lekkością, chwilami wręcz ironicznie, ale ta lekkość nie oznacza banalizacji. To raczej zbroja, za którą skrywa się gęsty emocjonalnie i społecznie tekst. Kang umiejętnie łączy absurd z realizmem, pozwalając, by czarny humor sąsiadował z głębokim egzystencjalnym sznytem. Styl pisarki jest żywy, dynamiczny, często przełamujący konwencje, przywodząc na myśl filmowe kadry: błyskawiczne cięcia scen, nagłe zmiany tempa, kontrast między groteską a brutalnością. Dzięki temu powieść działa na wielu poziomach jednocześnie: jako rozrywka, jako krytyka społeczna, ale też jako swoista medytacja nad starzeniem się, chroniczną samotnością i kobiecą siłą, która może przybierać różne, także destrukcyjne oblicza.Na uwagę zasługuje również konstrukcja postaci drugoplanowych oraz tło społeczne, w jakim osadzona jest fabuła. Korea Południowa przedstawiona przez Kang to świat chłodny, pełen klasowych napięć i niewypowiedzianych reguł, w którym pewne grupy, takie jak starsze kobiety, po prostu przestają istnieć. To społeczeństwo o wygórowanych oczekiwaniach i minimalnym współczuciu, w którym potrzeba przetrwania zderza się z przemocą strukturalną. Kang nie ocenia, a pokazuje. I właśnie w tej powściągliwości tkwi siła tej prozy. W efekcie „Mordercza pani Shim” to nie tylko thriller z nieoczywistą bohaterką, ale także opowieść o tym, jak bardzo potrafi nas zmienić marginalizacja, bieda i społeczna obojętność. To powieść, która mimo humorystycznych tonów zostawia po sobie gorzki posmak i trudne pytania. Dla czytelnika gotowego na literackie wyzwanie i zniuansowaną opowieść o kobiecie, która przestała pytać o zgodę, będzie to lektura głęboko satysfakcjonująca.

„Mordercza pani Shim” to powieść, która już od pierwszych stron sygnalizuje, że nie zamierza podporządkować się ani gatunkowym oczekiwaniom, ani przyzwyczajeniom czytelników. Jiyoung Kang, południowokoreańska autorka znana z bezkompromisowego stylu i ciętego języka, kreśli historię wymykającą się jednoznacznej klasyfikacji. To po części thriller, po części czarna komedia, a jednocześnie przenikliwa satyra społeczna. W centrum tej opowieści stoi kobieta i matka w eleganckim wieku, która z pozoru nie wyróżnia się niczym szczególnym. Jednak jej decyzje i arbitralne działania całkowicie przeczą stereotypowi „niewidzialnej” kobiety – potulnej i wycofanej. Kang proponuje literacką antybohaterkę, która nie tylko żyje na marginesie systemu, ale z pełną premedytacją zamienia ten margines w pole działania. Pani Shim to postać wielowymiarowa i niepokojąco prawdziwa. Wyrzucona poza nawias społecznej troski, zepchnięta do roli „znikającej kobiety” – matki, wdowy, byłej pracownicy – znajduje sposób, by odzyskać kontrolę nad własnym jestestwem. Paradoksalnie, ten sposób jest brutalny i wywrotowy: rozpoczyna pracę jako „pomoc w rozwiązywaniu problemów”. Autorka nie moralizuje, nie oczyszcza też swojej bohaterki z popełnionych win. Wręcz przeciwnie – zmusza czytelnika do zderzenia się z nieprzyjemnym pytaniem: jak daleko można się posunąć w świecie, który nie zostawia nam żadnego innego wyboru?Morderstwa występujące w fabule są nie tylko aktem przemocy, ale i formą radykalnego oporu wobec systemowego wykluczenia.Narracja prowadzona jest z dużą lekkością, chwilami wręcz ironicznie, ale ta lekkość nie oznacza banalizacji. To raczej zbroja, za którą skrywa się gęsty emocjonalnie i społecznie tekst. Kang umiejętnie łączy absurd z realizmem, pozwalając, by czarny humor sąsiadował z głębokim egzystencjalnym sznytem. Styl pisarki jest żywy, dynamiczny, często przełamujący konwencje, przywodząc na myśl filmowe kadry: błyskawiczne cięcia scen, nagłe zmiany tempa, kontrast między groteską a brutalnością. Dzięki temu powieść działa na wielu poziomach jednocześnie: jako rozrywka, jako krytyka społeczna, ale też jako swoista medytacja nad starzeniem się, chroniczną samotnością i kobiecą siłą, która może przybierać różne, także destrukcyjne oblicza.Na uwagę zasługuje również konstrukcja postaci drugoplanowych oraz tło społeczne, w jakim osadzona jest fabuła. Korea Południowa przedstawiona przez Kang to świat chłodny, pełen klasowych napięć i niewypowiedzianych reguł, w którym pewne grupy, takie jak starsze kobiety, po prostu przestają istnieć. To społeczeństwo o wygórowanych oczekiwaniach i minimalnym współczuciu, w którym potrzeba przetrwania zderza się z przemocą strukturalną. Kang nie ocenia, a pokazuje. I właśnie w tej powściągliwości tkwi siła tej prozy. W efekcie „Mordercza pani Shim” to nie tylko thriller z nieoczywistą bohaterką, ale także opowieść o tym, jak bardzo potrafi nas zmienić marginalizacja, bieda i społeczna obojętność. To powieść, która mimo humorystycznych tonów zostawia po sobie gorzki posmak i trudne pytania. Dla czytelnika gotowego na literackie wyzwanie i zniuansowaną opowieść o kobiecie, która przestała pytać o zgodę, będzie to lektura głęboko satysfakcjonująca.

„Mordercza pani Shim” to powieść, która już od pierwszych stron sygnalizuje, że nie zamierza podporządkować się ani gatunkowym oczekiwaniom, ani przyzwyczajeniom czytelników. Jiyoung Kang, południowokoreańska autorka znana z bezkompromisowego stylu i ciętego języka, kreśli historię wymykającą się jednoznacznej klasyfikacji. To po części thriller, po części czarna komedia, a jednocześnie przenikliwa satyra społeczna. W centrum tej opowieści stoi kobieta i matka w eleganckim wieku, która z pozoru nie wyróżnia się niczym szczególnym. Jednak jej decyzje i arbitralne działania całkowicie przeczą stereotypowi „niewidzialnej” kobiety – potulnej i wycofanej. Kang proponuje literacką antybohaterkę, która nie tylko żyje na marginesie systemu, ale z pełną premedytacją zamienia ten margines w pole działania. Pani Shim to postać wielowymiarowa i niepokojąco prawdziwa. Wyrzucona poza nawias społecznej troski, zepchnięta do roli „znikającej kobiety” – matki, wdowy, byłej pracownicy – znajduje sposób, by odzyskać kontrolę nad własnym jestestwem. Paradoksalnie, ten sposób jest brutalny i wywrotowy: rozpoczyna pracę jako „pomoc w rozwiązywaniu problemów”. Autorka nie moralizuje, nie oczyszcza też swojej bohaterki z popełnionych win. Wręcz przeciwnie – zmusza czytelnika do zderzenia się z nieprzyjemnym pytaniem: jak daleko można się posunąć w świecie, który nie zostawia nam żadnego innego wyboru?Morderstwa występujące w fabule są nie tylko aktem przemocy, ale i formą radykalnego oporu wobec systemowego wykluczenia.Narracja prowadzona jest z dużą lekkością, chwilami wręcz ironicznie, ale ta lekkość nie oznacza banalizacji. To raczej zbroja, za którą skrywa się gęsty emocjonalnie i społecznie tekst. Kang umiejętnie łączy absurd z realizmem, pozwalając, by czarny humor sąsiadował z głębokim egzystencjalnym sznytem. Styl pisarki jest żywy, dynamiczny, często przełamujący konwencje, przywodząc na myśl filmowe kadry: błyskawiczne cięcia scen, nagłe zmiany tempa, kontrast między groteską a brutalnością. Dzięki temu powieść działa na wielu poziomach jednocześnie: jako rozrywka, jako krytyka społeczna, ale też jako swoista medytacja nad starzeniem się, chroniczną samotnością i kobiecą siłą, która może przybierać różne, także destrukcyjne oblicza.Na uwagę zasługuje również konstrukcja postaci drugoplanowych oraz tło społeczne, w jakim osadzona jest fabuła. Korea Południowa przedstawiona przez Kang to świat chłodny, pełen klasowych napięć i niewypowiedzianych reguł, w którym pewne grupy, takie jak starsze kobiety, po prostu przestają istnieć. To społeczeństwo o wygórowanych oczekiwaniach i minimalnym współczuciu, w którym potrzeba przetrwania zderza się z przemocą strukturalną. Kang nie ocenia, a pokazuje. I właśnie w tej powściągliwości tkwi siła tej prozy. W efekcie „Mordercza pani Shim” to nie tylko thriller z nieoczywistą bohaterką, ale także opowieść o tym, jak bardzo potrafi nas zmienić marginalizacja, bieda i społeczna obojętność. To powieść, która mimo humorystycznych tonów zostawia po sobie gorzki posmak i trudne pytania. Dla czytelnika gotowego na literackie wyzwanie i zniuansowaną opowieść o kobiecie, która przestała pytać o zgodę, będzie to lektura głęboko satysfakcjonująca.

“Mordercza pani Shim” popularnej w Korei autorki Jiyoung Kang to powieść kryminalna, która dla niej samej jest wyjątkowo ważna ze względu na podejście do życia głównej bohaterki. A jest nią właśnie pani Shim, kobieta po pięćdziesiątce, która przysłowiowo żadnej pracy się nie boi. Przez lata pracowała w masarni, teraz przebranżowiła się na zabójczynię na zlecenie… I choć brzmi to poważnie, to styl, w jakim książka jest pisana, nadaje jej lekkości, poczucia, że mamy do czynienia z czymś na kształt bajki dla dorosłych. Historia momentami jest przekoloryzowana, nawet i nierealna, ale nie ma to znaczenia, bo ważne jest to, co sobą niesie - poza dobrym humorem oczywiście, bo choć nie jest to typowa komedia, to jednak jej ogólny wydźwięk jest pozytywny, powiedziałabym nawet, że cosy, gdyby nie jeden fragment powieści... A niesie nie tylko przegląd koreańskiego społeczeństwa i kultury (w której ważne jest m.in. jedzenie, więc i ono odgrywa w powieści znaczącą rolę!), ale i tematy, i wartości uniwersalne - jak na przykład zdolność matki do prywatnych poświęceń, gdy w grę wchodzi dobro jej dzieci. Sporo tu o wartościach rodziny przeróżnie pojmowanej, o potrzebie bliskości, która spełniona lub nie może mieć wpływ na nasze dalsze życie. Tak szeroki przegląd dostajemy przez historie wielu postaci, które wcielają się w role narratorów powieści i oferują nam swoje własne skrawki opowieści - raz bardziej, raz mniej wiązanej z panią Shim, która pod koniec wraca do swojej pierwszoplanowej roli. Ciekawa, lekka i przyjemna powieść!