RECENZJA PRZEDPREMIEROWA Premiera: 12.04.2023 r. Czy niby — pocałunki mają szansę zamienić się w te prawdziwe? Książki young adult, czyli te skierowane do młodych dorosłych to gatunek, który zaczyna coraz częściej pojawiać się na polskim rynku wydawniczym. Tym razem Czytelnicy będą mieli okazję sięgnąć po powieść Amy Noelle Parks z popularnym motywem from friends to lovers w dużo mniej popularnym świecie matematyczno — fizycznych geniuszy. Evy to ogromna fanka wszystkich przedmiotów fizycznych, które są dla niej bardzo łatwe, a jednocześnie uczy się ich z ogromną przyjemnością. Nastolatka chciałaby jednak, by tak jak fizyka nie miały przed nią tajemnic uczucia i relacje z rówieśnikami... W "normalnym życiu" dziewczyny z pewnością nie pomagają specyficzne zachowania matki Evy, która uważa, że geniusz córki jest równoznaczny z szaleństwem i od lat zapisuje ją na kolejne terapie. Na szczęście dziewczyna od kiedy pamięta może liczyć na Caleba — przyjaciel był z nią od zawsze i nigdy ma się to nie zmienić. Evy nie dopuszcza do siebie myśli, że ich przyjaźń mogłaby się zamienić w coś więcej, a Caleb natomiast coraz dobitniej przekonuje się, że dziewczyna jest miłością jego życia. Co w relacjach tej dwójki zmieni pojawienie się w ich życiu Leo? Jak wygląda nauka w elitarnej szkole w Newton? Czy matematyka, fizyka lub informatyka naprawdę mogą być ogromnym zainteresowaniem młodzieży? Czy życie nastolatków jest takie proste i przyjemne jak wielu się wydaje? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w książce, którą bardzo Wam polecam. Powieść to lekka i przyjemna lektura, w której nie brakuje jednak trudniejszych wątków czy poruszania ważnych tematów. Książkę czyta się bardzo szybko, poznając coraz lepiej Evy, Caleba i ich przyjaciół, przeżywając z nastolatkami nowe przygody, kolejne wzloty, ale również upadki. Autorka postawiła na bardzo popularny motyw from friends to lovers, który rozwija się bardzo powoli, przez co Czytelnik ma szanse zaobserwować zmiany zachodzące w zachowaniu bohaterów, ich uczucia i emocje. Sama fabuła została osadzona w szkole dla matematycznych i fizycznych geniuszy. Przedmioty ścisłe zostały w tej pozycji pokazane w bardzo nietypowy, niejednokrotnie śmieszny sposób i czyta się o nich świetnie. "Almost — kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce" to naprawdę bardzo dobra lektura, którą zdecydowanie polecam. To książka idealna dla nastolatków i młodych dorosłych, w której znajdziecie nie tylko miłość, ale również prawdziwą przyjaźń w niezwykle ciekawym świecie przedmiotów ścisłych. Egzemplarz recenzencki otrzymałam od Wydawnictwa Literackiego.

" Dwie czastki potrafią się ze sobą tak mocno splątać, że przez całą resztę ich istnienia to, co dzieje się z jedną, wpływa też na tą drugą, niezależnie od dzielącej je odległości." Zawsze uważałam że nauki ścisłe są nudne, po przeczytaniu tej książki dochodzę jednak do wniosku że nie potrafiłam pojąć ich piękna. Evie i Caleb są przyjaciółmi od przedszkola, wszystko robią razem, wybór szkoły z internatem i wyprowadzana z domu. Nie robią tego jednak bez powodu Evie to matematyczny geniusz a Newton to szkoła dla uzdolnionych w naukach ścisłych. Caleb zrobi wszystko dla swojej przyjaciółki. Jest jej rycerzem i tarczą, potrafi wyczuć jej emocje, Ona natomiast kompletnie nie radzi sobie z odczytywaniem emocji. Razem z Bex przyjaciółką poznana w Newton Caleb stara się uprościć świat Evie. Skrywa jednak pewien sekret który mógłby zmienić wszystko. Evie ma złe wspomnienia z poprzedniej szkoły, unika nowych osób zmienia się to jednak za namową terapetki. A nowy uczeń Leo powoduje że Evie chce czegoś więcej. Ta książka to cudowna mieszanka wiązań i wzorów matematycznych z uczuciami które wirują wśród głównych bohaterów. Znajdziemy tu motyw trójkąta miłosnego, frends to lovers, slow burn. Książka nadaje się dla młodszych czytelników myślę ze tak 12+ " W moim ogrodzie rosły kiedyś dwa drzewa,tak blisko siebie, że się splotły. Któregoś dnia w jedno z nich uderzył piorun i trzeba było je ściąć. Dziś, gdy spojrzysz na to drugie, wyraźnie widać miejsca, gdzie powinno je podtrzymać to pierwsze. Cała jego egzystencja była formą odpowiedzi. To właśnie ja i Evie." Z poczatku czułam tu vibe serii Save od Mony Kasten, ale kończąc ja bliżej jej było do Lepiej niż w filmach i The DUFF. Ja jestem książka zachwycona a motyw prawie pocałunków genialny.

Evie jest uczennicą elitarnego liceum i matematycznym geniuszem. W szkole jest jedną z niewielu dziewczyn i wszyscy faceci, którzy do niej startowali niestety spotkali się z odrzuceniem. Evie jest skoncentrowana na nauce dopóki nie poznaje Leo. Jednak jest jeszcze jeden chłopak, który szaleje na jej punkcie i jest jej najlepszym przyjacielem. Co się wydarzy w tym miłosnym trójkącie? Musicie sprawdzić. Zacznijmy od tego, że totalnie się nie spodziewałam tylu zagadnień matematycznych i fizycznych w tej książce, to było dla mnie coś nowego i w sumie wyszło fajnie. Historia ta to opowieść o nastolatkach, którzy wkraczają do świata uczuć. Evie do czasu poznania Leo nie miała ochoty się z nikim całować, jednak przełamał on jakąś barierę. Jednocześnie twierdziła, że to Caleb jest "jej kompasem, punktem odniesienia. Jej domem" Wiecie w końcu to najlepszy przyjaciel od zawsze, który tkwi we friendzonie. Podobało mi się jak w tej książce dla młodzieży były przemycone ważne tematy, takie ja napady lękowe. Główna bohaterka jest nastolatką, a przy tym chodzi na terapię bo to nic złego, ponieważ walczy o swoje zdrowie psychiczne, a to ważne. Motyw trójkąta miłosnego nie jest moim ulubionym jednak tutaj zagrał on idealnie, bo podbił motyw friends to lovers, który bardzo lubię. Relacja pomiędzy głównymi bohaterami była cudowna, to jak Caleb opiekował się Evie mimo tego że łamała mu serce będąc z innym chłopakiem. No cudo. Jeżeli chcecie przeczytać lekką książkę o młodzieży, która odkrywa swoje uczucia i wychodzi ze strefy friendzone to jest to książka dla Was. Ja miło spędziłam przy niej czas więc polecam

[współpraca recenzerska] Evy to miłośniczka przedmiotów ścisłych takich jak matematyka i fizyka. Jej przyjaciel Caleb towarzyszy jej już od kołyski. Rozumieją się bez słów. Ich przyjaźń jest przeurocza. Dobrze, że Caleb dał się namówć na naukę w Newton, bo gdyby Evy miała zostać tam sama... Byłoby ciężko. Caleb uspokaja ją w każdej stresującej dla niej sytuacji. Wystarczy jedno spojrzenie, a Evy czuje się bezpiecznie. Dziewczyna nigdy nie interesowała się związkami, ani nic tego typu. Wolała skupić się na nauce. Jednak gdy trafia na drugiego najlepszego ucznia w Newton - Leo, jej myśli ulegają zmianie. Jej pierwszy pocałunek z Leo odwrócił jej nastawienie co do miłości. Caleb, obserwując z boku tą niezwykłą przemianę przyjaciółki, wspomina ich wspólne niby - pocałunki. Dochodzi do wniosku, że Evy jest tak naprawde miłością jego życia. Czy te dwie zagubione w kosmosie cząsteczki w końcu przyciągną się do siebie? Odpowiedz znajduje się w tej przepięknej książce... Ja, jako miłośniczka książek z wątkiem romantycznym, stwierdzam, że jest to jedena z najlepszych lektur o takiej tematyce jakie czytałam. Serdecznie polecam!

„Przebywanie z nim jest takie łatwe. Nie da się go rozczarować ani wyprowadzić z równowagi, nieustannie czyta emocje wszystkich dookoła, by mieć pewność, że dobrze się czują. Ciekawe, czy kiedykolwiek go to męczy”. Słodka, urocza, zachłanna emocjonalnie! Porywa swoją rozkoszną grą uczuć, w której bohaterowie próbują wyjść z friendzone’a. Ich delikatny i zarazem nieśmiały flirt mocno miesza w głowie, a nawet w nią uderza, powodując rozkosz. Evy jest geniuszem. Przedmioty ścisłe? To dla niej nic prostszego. Za to emocje, są dla niej nie do rozpracowania. Jej postać ciekawi na każdej płaszczyźnie. Zachowania adekwatnie odzwierciedlają jej duszę. Sama mierzy się z traumami i lękami przez co odczuwa więcej, ale nie zawsze to rozumie. Caleb to uosobienie cierpliwości i opiekuńczości. Na każdym kroku podziwiałam jego uczucie do Evy. Stawiał ją i jej potrzeby ponad wszystko. Eksperymenty Evy i Caleba powodują motylki w brzuchu. Te iskierki przelatujące między tą dwójką są urocze. Cała historia otula swoim ciepłem i kolorytem. Nie zliczę, ile pięknych dialogów wymienili bohaterowie. Nie zliczę, ile razy uśmiech gościł mi na twarzy podczas czytania. Nie zliczę też, jak wielki wpływ miały na mnie wszystkie te matematyczno-fizyczne ciekawostki, które ubarwiały fabułę. Czuję ZACHWYT. Czuję, że „Almost Kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce” jest moją comfort book. Wszelkie obawy jakie miałam zostały rozwiane zniewalającym uczuciem przyjaźni, które przerodziło się w miłość. I to było cudowne – towarzyszyć bohaterom w ich odkrywaniu siebie i swoich emocji. Ta powieść jest naprawdę wyjątkowa!

"(…) w Anglii pogląd na zdrowie psychiczne jest podobny do poglądu na uzębienie: każdy ma inne" Główna bohaterką jest Evy, dla której przedmioty ścisłe nie mają żadnych tajemnic. Skrywają je za to inni ludzie, a w szczególności rówieśnicy dziewczyny. Demon matki, dla której matematyczny geniusz jest równoznaczny z szaleństwem, stanowi dodatkowy problem. Wybawieniem jest Caleb, którego zna od zawsze. On jest jej „kompasem, punktem odniesienia. (…) domem” zawsze pomaga jej się odnaleźć „w otchłani międzyludzkich relacji”. Evy jest mu wdzięczna za to, że dał się namówić na naukę w Newton. Ona nie chce tej relacji popsuć i związać się z przyjacielem, a on wspomina ich wspólne niby-pocałunki i cierpi, bo dociera do niego, że ona jest miłością jego życia. Czy te dwie zagubione w kosmosie nastoletnich obaw, splątane ze sobą cząsteczki przyciągną się w końcu? Czy Evy pozwoli, żeby najbliższy przyjaciel stał się jej ukochanym? W historię z motywem from friends to lovers został wpleciony, moim zdaniem bardzo ważny, wątek lęków społecznych. Plus autorce należy się za opisanie sposobów radzenia sobie z nimi i za poinformowanie czytelnika, że można je pokonać przy pomocy specjalisty i wsparciu najbliższych. W Eve widzę siebie i dlatego ta bohaterka bardzo mi się podoba. Jest inteligentna, wie czego chce, jest świadoma tego, że „blokady”, które są w jej głowie utrudniają jej funkcjonowanie, ale chce je pokonać, nie poddaje się i walczy szukając na nie sposobów. Książka wskazuje, że niewłaściwe nastawienie rodzica ma znaczący i negatywny wpływ na kształtującego się nastolatka. „Oni są twoimi rodzicami, ale to nie znaczy, że jesteś ich własnością”. Ukazuje również, że dziewczyny/kobiety muszą bardziej udowadniać swoje umiejętności. Brak równouprawnienia było, jest i okazuje się, że będzie zawsze. Może nie w takim nasileniu jak wcześniej, ale jednak… Motyw friends to lovers w tej książce nie był dla mnie najważniejszy. Moją uwagę przykuły pozostałe wątki, a to znaczy, że każdy nastolatek znajdzie w tej historii coś dla siebie. Nie mogłam jej odłożyć na półkę po wzięciu do rąk. Chciałam ją jak najszybciej przeczytać i poznać losy bohaterów. Polecam.

"Jestem gotowa zaryzykować. Być może nie czuję się dość silna, żeby móc go stracić, ale nie brakuje mi odwagi, by spróbować go mieć." •• "Splątanie, tak jak miłość, nie jest czymś, co się przytrafia - to coś, co się wybiera." ▪︎▪︎ Czy uwierzycie, jeśli powiem wam, że przedmioty ścisłe, takie jak, matematyka czy fizyka mogą być nie tylko piękne, ale też romantyczne? Cóż, okazuje się, że mogą. Evie i Caleb przyjaźnią się od zawsze, ich więź jest niezwykła i wydaje się być nierozerwalna. Jednak wszystko zaczyna się zmieniać, gdy do głosu dochodzą emocje i skrywane uczucia. Ta historia jest po prostu absurdalnie urocza. Motyw "slow burn" w literaturze młodzieżowej, nie pojawia się często, ale w tym wypadku sprawdza się znakomicie. Czuć nieustające przyciąganie między głównymi bohaterami, które zamiast irytować, ekscytuje. Podobnie jest z samą fabułą, która przykuwa uwagę zarówno błyskotliwością jak i poczuciem humoru. Poza walorami czysto rozrywkowymi, to dająca do myślenia opowieść o dorastaniu, która porusza problemy zdrowia psychicznego i skomplikowanych relacji rodzinnych. A to wszystko osadzone jest w świecie wzorów i wiązań matematyczno-fizycznych, na które spojrzycie z zupełnie innej strony. I najważniejsza rzecz, a mianowicie, Caleb. Wiem, może i jest trochę przesłodzony, ale nie sposób się mu oprzeć i go nie pokochać od pierwszej strony. Zaklepuję. Powtarzam się, ale nie znajduje innych słów, które lepiej określiłby tę historię, ABSURDALNIE UROCZA! Przeczytajcie koniecznie💙

Nastoletni wiek zawsze rządzi się swoimi emocjami. Każdy młody człowiek inaczej przechodzi ten emocjonujący fragment życia, każdy mierzy się z nowymi bodźcami, rozterkami oraz wymogami, w aspekcie szkolnym niejednokrotnie także ambicjami własnych rodziców. Amy Noelle Parks narusza właśnie dylematy dojrzewających serc, otwarcie wgryzając się w ich dostrzegalnie nieprzeciętną codzienność. Bo przecież bohaterowie powieści Almost Kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce to prawdziwi szkolni geniusze, dla których zauroczenie okazuje się nie lada wyzwaniem. Autorka robi coś iście absorbującego – oddaje głos dwójce wyjątkowych młodych ludzi, którzy w ferworze wieloletniej znajomości, doświadczają nieznanych sobie emocji. W oczach troskliwego Caleba kształtuje się wrażliwość na piękno uczuciowych doznań, natomiast Evie wyraźnie zatrzymuje się w otchłani bezpiecznej przyjaźni. Tym bardziej, że na jej siedemnastoletniej drodze właśnie pojawia się przystojny Leo – nowy chłopak na elitarnym korytarzu, równie sumienny w projektach szkolnych, jednocześnie boleśnie naznaczony trudną przeszłością. Właściwie każdy zdaje się tu skażony niedopowiedzianą pierwotnie traumą. Czytelnik odkrywa karty z biegiem poruszających scen, przedzierając się przez tak ważne tematy, jak presja rodziców, prześladowanie rówieśników, dyskryminacja kobiet w środowisku naukowym, a także najbardziej zaakcentowane tu stany lękowe, incydentalnie dotykające głównej bohaterki. A wszystko w aurze stricte naukowej, wręcz fizyczno-matematycznej – tak niecodziennej i pozornie nużącej, a jednak zarysowanej nadzwyczaj przystępnie, widowiskowo i czytelnie. Tu nie ma miejsca na akademicką oziębłość, w zamian wyczuwa się smak nadciągającej miłości oraz towarzyszącą jej nieustannie pasję do przedmiotów ścisłych. Tu fizyka dzieje się przede wszystkim w gestach serca. Urocza, fascynująca, niespotykana – ochoczo wypełniająca przestrzeń zaskoczonej wyobraźni. Almost Kiss to historia nasączona pasją do zagadnień ściśle naukowych, to także nastoletnia miłość nakreślona fabularnie w rozczulającym motywie friends to lovers. Ale nie tylko, to również poruszająca lekcja szacunku dla osób wyśmiewanych lub prześladowanych, zwłaszcza szkolnych geniuszy oraz kobiet w optycznie męskim gronie akademickim. Amy Noelle Parks sugestywnie wkrada się w emocje młodości, budując przy tym nie tylko sensoryczną, ale też uczuciową świadomość czytelnika.

Czy możliwa jest przyjaźń damsko-męska bez romantycznej miłości? A może taka przyjaźń to jeden z najlepszych fundamentów miłości? Bardzo często książki o miłości są dość schematyczne i przewidywalne, a mimo to ich czytanie sprawia przyjemność. Tak też było w przypadku książki „Almost-kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce. Evie i Caleb – przyjaciele od najmłodszych lat. Zawsze i wszędzie razem. Jedno z nich czuje coś więcej, niż przyjaźń, ale czy to drugie też? Przyznaję, że wątek naukowy (matematyka, fizyka, programowanie) nie był dla mnie do końca zrozumiały. Ale prawie mi to nie przeszkadzało, bo jednak głównym tematem była przyjaźń I miłość. I na tym skupiłam swoją uwagę. Chociaż domyślałam się, jak będzie przebiegała fabuła, to jednak czułam trochę niepewności. A co jeśli autorka mnie zaskoczy i nie będzie tak, jak się tego spodziewam? Bo będę z Wami szczera, lubię , gdy w takich książkach jest happy end. A tu tej pewności nie miałam, tym bardziej biorąc pod uwagę lęki i fobie Evie. Przyznaję dużego plusa autorce za opisy scen romantycznych. Były subtelne, wyważone i takie trochę niewinne, w sam raz dla czytelników w wieku nastoletnim. Lekka, przyjemna, spokojna, czasem zaskakująca, a przede wszystkim warta spędzenia z nią czasu – taka, w mojej opinii jest ta książka.

vie to matematyczny geniusz, dziewczyna chciałaby przedstawić swoją pracę w elitarnym projekcie. Niestety napady lękowe nie pomagają jej osiągnąć sukcesu. Nie otrzymuje też wsparcia od osoby, na którą najbardziej liczy. Na szczęście ma u swojego boku Caleba, który nieustannie jej kibicuje. Łączy ich niezwykła przyjaźń. Czy ma szansę przerodzić się w coś więcej? Relacja przyjacielska, która dosłownie rozczula. Sprawia, że na sercu robi się cieplutko. Życzę każdemu takiego wsparcia i zrozumienia, jakie Evie nieustannie dostawała od Caleba. 💌 Moje serce skradł jeden z bohaterów. Myślę, że kiedy tylko sięgnięcie po lekturę, będziecie mieli podobne odczucia. To absolutny must read nastolatków. Świat matematycznych geniuszy, a do tego wątek, który przyciąga czytelnika od pierwszych stron. To, co mnie przekonało w całości do lektury, to poruszenie wątku napadów lękowych, problemów psychicznych. To sprawiło, że ta książka jeszcze bardziej mnie poruszyła. Myślę, że książka dotyka tak wielu ważnych tematów, że każdy nastolatek odnajdzie tutaj cząstkę siebie. Polecam! Czyta się lekko i przyjemnie, a głównym bohaterom będziecie nieustannie kibicować! 💌

Lubicie fizykę? Ja osobiście nie mogę stwierdzić, że jej nie lubię, po prostu wielu rzeczy jeszcze nie rozumiem. Na pewno nie jestem tak dobra jak Evy-główna bohaterka “Almost-kiss”, która pochłania ten przedmiot ścisły jak ja swoje ulubione książki. Evy wraz ze swoim przyjacielem, Caleb’em uczą się w Newton Academy. Od zawsze łączyła ich wielka, wyjątkowa więź, przyjaźni. Ale czy aby Na pewno tylko przyjaźni? Caleb od wielu lat czuł coś do swojej najlepszej przyjaciółki, którą znał od dzieciństwa, niestety to tylko platoniczna miłość. Chłopak boi się zagadać do Evy, nie chce stracić tego co przez tak wiele lat pielęgnowali. I w tym momencie wkracza Leo, jeden z najlepszych uczniów tej szkoły, który troszkę zrobi nam tu zamieszanie... From friends to lovers... ostatnio często pojawiają się takie motywy. Każda historia inna, jednak w podobnym klimacie. Tutaj jest to nieco inaczej. Relacje naszych bohaterów są zagmatwane, lecz jednocześnie wciągające. A dodanie tutaj sporego akcentu na przedmiot, jakim jest, FIZYKA, nie powiem, na początku mnie to troszeczkę zdziwiło, bo jak niby to połączyć? Niektóre zagadnienia są naprawdę trudne i jak to przedstawić czytelnikowi? Autorka nie miała dużego problemu. Nawet jeśli w którymś momencie coś było niezrozumiałe, nie wpływało to, jakoś znacząco na fabułę, a dzięki umieszczeniu takich zwrotów, sama czułam się trochę, jakbym była jakimś naukowcem, fizykiem , który zna się na tej dziedzinie i biegle posługuje się matematyczno-fizycznymi zagadnieniami. Wiadomo, w takim motywie, jakim jest FROM FRIENDS TO LOVERS możemy się jako tako spodziewać przebiegu akcji oraz zakończenia, jednak w tej książce to nie przeszkadzało, było kilka naprawdę dobrych momentów, których, przyznam się, że się ich nie spodziewałam. Fajna młodzieżówka, myślę, że wiele czytelników ją polubi!

Każdy z nas przechodząc okres nastoletni borykał się z wieloma problemami. Czy to akceptacją ze strony rówieśników, na przemian z wymaganiami stawianymi przez rodziców. Jest to jeden z najcięższych okresów w życiu człowieka. Niby dorośli, a jednak jeszcze nie. Decyzje, które mają odzwierciedlenie w życiu późniejszym, strach, którego nie da się opisać. Almost – kiss jest historią, która opowiada o trudach w życiu nastoletnim. Mówi o tolerancji, inności, problemie osób, które są wybitnie uzdolnieni i ponadprzeciętni. Przedstawia to jak bardzo ciężko nam poradzić sobie z lękami, przeciwnościami losów, nie mając wsparcia lub jest ono znikome. Rodzice, którzy powinni być naszą ostoją są dla nas tylko dodatkowym problemem. Widzą coś czego nie ma, tutaj jest idealny przykład jak matka próbuje wmówić dziecku chorobę psychiczną, która tak naprawdę jest jej problemem i wiecie co? Nikt jej tego nie uświadamia do czasu, aż nie przegnie i to tak, że ciężko będzie jej zaufać znowu. Ja przynajmniej nigdy bym już jej nie zaufała. Mamy dwojaką narracje od strony Evie – genialnej dziewczyny, która panicznie boi się wielu rzeczy, leczy się, chodzi do psychologa, tylko czy na pewno jest jej to potrzebne. Drugim naszym narratorem jest Caleb – przekochany, uroczy chłopak, który też jest geniuszem potrafi funkcjonować w społeczeństwie i jest niezwykłym oparciem dla Evie. Przedstawiona pomiędzy bohaterami relacja jest taka jaką każdy z nas by chciał mieć. Przyjaźń, wsparcie, opieka. Znamy drugą osobę na wylot, jesteśmy sobie potrzebni jak oddychanie. Przyjaźń przeradza się w miłość, a osoby trzecie mają tutaj ogromny wpływ na relację i wydarzenia w książce. Poza tymi dwoma są inni bohaterowie, o których warto wspomnieć Bex – dziewczyna, która nie ma łatwo w życiu i rodzice w tym wszystkim jej to utrudniają. Pokazane jest jak wiara (tak tu chodzi o Boga i te sprawy) może niszczyć, ale też być ostoją w najgorszych momentach i Leo – przystojny, nowy chłopak w szkole jak się okazuje z trudnym dzieciństwem. Wszyscy geniusze, nie ma tutaj normalnych przeciętniaków. Pomiędzy nimi wszystkimi góruje matematyka z fizyką jak sama autorka na koniec dodała ukazała ją tak jakby chciała, żeby ją postrzegali. Na potrzeby książki rozwiązania matematyczne są spłycone i nie mają takie wydźwięku jaki powinny to pokazuje nam, że te ścisłe dziedziny, których nikt nie lubi w szkole mogą być dla kogoś pasją, czymś wspaniałym, a przy okazji potrzebnym w życiu. Okres dorastania jest ciężki w szczególności jak wchodzimy na nieznane emocje, które toczą się w naszym wnętrzu. Jedna osoba nie chce zranić drugiej, w dodatku piętrzące się problemy i presja nie pozwalają spać spokojnie. Książka wartościowa, nawet nie wiedziałam, że aż tak mi się spodoba. Ukazuje wiele problemów, potrzeb i jest też urocza. Miłość opisana tutaj jest przepiękna i każdy by chciał być w takiej relacji, pragniemy tego nie zdając sobie z tego sprawy. Spędzicie przy niej cudowny wieczór ze łzami w oczach, a może komuś coś uświadomi.

Almost-kiss Nie flirtuj ze mną na fizyce Amy Noelle Parks to wzruszająca historii dla młodzieży i młodych dorosłych, gdzie przyjaźń przeradza się w miłość. To książka, dzięki której poczujecie wiosnę w sercu. Z pozoru wydaje się lekką historią na czytanie w ogrodzie, ale porusza temat zdrowia psychicznego, a tego jest zdecydowanie za mało na rynku wydawniczym w beletrystyce. „(…) ona twierdzi, że jesteś jej domem, jej kompasem, że uściślasz jej obieg czy coś w tym stylu.” Jesteście gotowi poznać wzór na miłość? Evie jest matematycznym geniuszem, który skrywa w sobie wiele lęków. Wsparcie odnajduje w najlepszym przyjacielu Calebie. To on jest dla niej opoką w każdej podbramkowej sytuacji. Potrafi uspokoić Evie czy zadbać o jej uśmiech. W szkole uczniowie często rywalizują ze sobą o rozwiązywanie zadań z przedmiotów ścisłych, bo tylko ci najlepsi mają szansę dostać się do elitarnego konkursu. Na drodze Evie pojawia się nowy uczeń Leo, który nietuzinkowo podchodzi do matematyki i nie boi się przedstawić oryginalnego rozwiązania. Z kim Evie z łatwością pozna wzór na miłość? Jak lęk wpływa na życie geniuszki matematycznej? Kiedy można powiedzieć, że ktoś jest miłością jego życia? „Emocje w niczym nie przypominają matematyki. Nie da się połączyć czegoś dodatniego z czymś ujemnym, by uzyskać coś neutralnego. Mam wrażenie, jakbym zajmowała dwa różne miejsca na skali jednocześnie, co oznacza, że emocjom bliżej raczej do fizyki kwantowej.” Książka, jakiej jeszcze nie było! I nie chcę, aby to były puste słowa. Od Almost-kiss nie byłam w stanie się oderwać, bo w końcu na swojej czytelniczej drodze spotkałam niesztampową historię, w której uczucie nie budzi się nagle. Przepiękna przyjaźń łącząca dwójkę ludzi cały czas się rozwija. Pokazywane są wartości w relacjach międzyludzkich bez toksycznych zagrywek, a jednocześnie przedstawiona została jedna z postaw, jak najlepiej wspierać kogoś, kto doświadcza lęków. Almost-kiss wyraźnie skupia się na wnętrzu człowieka, jego duszy, talencie, czymś, co wyróżnia go z tłumu, a nie wyglądzie czy jego statusie majątkowym. Amy Noelle Parks pokazuje, że nauka przedmiotów ścisłych jest seksowna, a dzięki niej możemy odkrywać otaczający nas świat. „Nie uważasz jednak, że to w pewnym sensie magiczne – koncepcja, że matematyka nie opisuje świata, ale jest światem? Że zarówno ty, ja i każda osoba, którą znamy, to biologicznie przyjazne twory matematyczne, które w całej swojej egzystencji na przemian chylą się ku sobie i z dala od siebie?” Wielu z Was poczuje jedność z bohaterami. Rzadko kiedy bohaterowie, którzy lubią się uczyć i mają sukcesy w swojej dziedzinie, są przedstawiani w pozytywnym świetle. Pojawiają się przezwiska, drwienie z poświęcania czasu na naukę, a nie na imprezy. Każdy, kto choć raz został nazwany „kujonem”, znajdzie cząstkę siebie w Evie. W Almost-kiss mamy przedstawioną tak cudowną i zgraną paczkę, że aż sama wróciłabym do studiowania matematyki i fizyki. Choć to książka dla młodzieży, pokazuje dojrzałe relacje. Strony same się przewracają, czytelnik kibicuje uczuciu. Problemy Eve, czyli jej brak umiejętności odnalezienia się w społeczeństwie, lęk, ataki paniki, nie są nigdzie bagatelizowane. Razem z bohaterką każdego dnia walczymy o lepsze jutro. Wiele osób chciałoby otrzymać takie wsparcie od swoich przyjaciół, tyle zrozumienia, ciepła… Ta książka nie jest jednak taka słodka, czekają na Was momenty trudne, z którymi mogliście się już zmierzyć w swoim życiu. Emocji nie zabraknie. W Almost-kiss pojawia się trójkąt miłosny bez toksycznych relacji, a powoli rodzące się uczucie między bohaterami sprawia, że na gwiazdkę nie czekacie jak na tę scenę. Dokładnie tę, w której czytelnik poznaje wzór na miłość, jest wzruszony, oczarowany, tuli do siebie książkę i szepczę do siebie: też chcę przeżyć coś takiego. Kochać i być kochanym, tak po prostu, bezwarunkowo. Pierwszy raz czuję tak wewnętrzną potrzebę ożywienia książkowych bohaterów, przeżycia z nimi wszystkiego na nowo, zupełnie jakby byli moją paczką przyjaciół. To jest historia otulająca czytelnika i jednocześnie dająca mu nadzieję na miłość, która uskrzydla. Jestem zakochana w Almost-kiss.

Książka jest napisana niezwykle przyjemnym językiem. Muszę przyznać, że „płynęłam” przez powieść. Pojawiają się w pozycji terminy związane z fizyką, matematyką i programowaniem, jednak nie przytłaczają czytelnika i nawet laik nie zagubi się w tekście. Zdecydowanie jest to dobrze napisany motyw from friends to lovers. Lektura jest urocza, zabawna i pomagająca odprężyć się po ciężkim dniu. Autorka poruszyła również trudne tematy, takie jak prześladowanie czy napady lękowe. Wszystko jest opisane w empatyczny i odpowiedzialny sposób. Polecam „Almost Kiss” dla czytelników poszukujących lekkiego romansu z gatunku młodzieżówek. Zdecydowanie od książki trudno się oderwać. Jeśli potrzebujecie lektury, która wywoła u was uśmiech i dawno uśpione motylki w brzuchu, to ją właśnie znaleźliście.

O ile na co dzień stronię od romansów, ten będę wspominała naprawdę dobrze. Nie jest pozbawiony pewnych schematów, ale jednocześnie autorka dodaje wiele ciekawych elementów, a cała fabuła nie wypada sztucznie. Podobało mi się, że sytuacje, które w innych książkach tego typu są rozdmuchiwane do rangi problemów nie do przebycia, w tym przypadku były traktowane bez zbędnego patosu. Bohaterowie są dobrze wykreowani, każdego z nich polubiłam, szczególnie Caleba, który okazał się przekochanym chłopakiem (lista prawie pocałunków z Evie, którą stworzył mnie rozczuliła). Jego relacja z Evie opierała się na wzajemnym szacunku i zrozumieniu i naprawdę im kibicowałam. Oczywiście na uwagę zasługuje też wątek zdrowia psychicznego, który w tej książce jest szeroko poruszany. Cieszę się, że autorka zwróciła na niego uwagę, a jednocześnie przedstawiła osobę, która walczy o siebie i powoli wychodzi z lękowych ataków. Mamy tu przedstawione, jak nadmierna troska bliskich może mieć negatywny skutek w zdrowieniu, na przykładzie mamy Evie, która, mimo że chciała dobrze, często wpędzał córkę w jeszcze gorszy stan. Jeśli chodzi o wątku naukowe, pojawiły się tu zagadnienia, o których nawet nie marzyłam, że je zrozumiem. Jednocześnie autorka przedstawiła je w taki sposób, że można pomyśleć, że w rzeczywistości nie są takie skomplikowane. To było ciekawe doświadczenie. Czy "Almost kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce" to książka wyjątkowa i niepowtarzalna? Raczej nie. Opiera się na pewnych schematach i nie powiedziałabym, że za rok będę nadal o niej pamiętać. Czy mimo to żałuję jej przeczytania? Ani trochę. Zostało w niej poruszonych wiele ciekawych zagadnień, styl pisania i sama opowieść są lekkie i przyjemne, a wątki naukowe uprzyjemniały całą lekturę. Ja bawiłam się przy niej fantastycznie.

„𝑨𝒍𝒎𝒐𝒔𝒕 𝒌𝒊𝒔𝒔. 𝑵𝒊𝒆 𝒇𝒍𝒊𝒓𝒕𝒖𝒋 𝒛𝒆 𝒎𝒏𝒂̨ 𝒏𝒂 𝒇𝒊𝒛𝒚𝒄𝒆” 𝑨𝒎𝒚 𝑵𝒐𝒆𝒍𝒍𝒆 𝑷𝒂𝒓𝒌𝒔 [wspolpraca komercyjna] „Almost kiss” to z pozoru zwykła młodzieżówka o pierwszych miłościach i szkole, powielająca te same schematy, ale napisana jest w tak lekki i przeuroczy sposób, że dosłownie nie można się od niej oderwać. Szczerze, nigdy się nie spodziewałam że zaciekawi mnie książka w której jednym z motywów jest nauka, matematyki i fizyka, no totalnie nie moje klimaty. A tu proszę nowy comfort book. Uwielbiam to jak zostali wykreowani główni bohaterowie,Evie i Caleb. Evie, która mimo swoich chorób i leków, jest naprawdę cudowaną i silną postacią, oraz Caleb, który jest przeogromnym wsparciem dla swojej przyjaciółki, a jego wyobraźnia nie ma granic. Dlaczego warto sięgnąć po Almost kiss? * przeurocza historia * Slow burn * Friends to lovers * Terapia i zdrowie psychiczne * Miłość do fizyki i matematyki * Historia z perspektywy dwójki bohaterów

Jaka ta historia była przyjemna! Dawno nie czytałam książki, która nie budziłaby we mnie negatywnych emocji, tylko same pozytywne, ciepłe, a "Almost Kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce" zalicza się właśnie do tej drugiej grupy! Ta książka zdecydowanie należy do moich comfortbooków. Evie nie ma w życiu lekko: jej niesamowity umysł chłonie wiedze jak gąbka, jest w stanie zagiąć niejedną osobę, która uważa, że z pewnością ma większą wiedzę, niż niepozorna uczennica. Ale niestety, w parze z tym idzie złe funkcjonowanie w społeczeństwie, trudności z zawieraniem nowych znajomości i toksyczna matka, która niby chce dobrze, ale nieustannie podcina skrzydła swojej wspaniałej córce. Evie funkcjonuje w zamkniętym kręgu przyjaciół do którego należy jej przyjaciółka Bex i Caleb. Od dziecka ma go przy sobie, jest dla niej wszystkim: oazą spokoju, doradcą, obrońcą, wsparciem i przyjacielem. Nic więcej. Kiedy na horyzoncie pojawia się Leo, który nie dawno dołączył do ich szkoły, Evie zadziwiająco szybko otwiera się na niego. Co na to Caleb, który od dekady jest zakochany w swojej przyjaciółce? Jak już mówiłam, ta historia jest słodka. Niesamowicie bałam się tutaj tego trójkąta miłosnego, ale autorka rozegrała to fenomenalnie! W ani jednej chwili nie poczułam dyskomfortu podczas czytania, wręcz przeciwnie, coraz to bardziej chłonęłam matematyczno-fizyczne zagadki! Nieustanie zastanawiałam się, jak bohaterowie wyjdą z sytuacji w której się znaleźli! Szczerze mówiąc, życzę sobie więcej tego typu książek skierowanych do młodych dorosłych, które nie są przepełnione scenami erotycznymi, tylko ciekawą fabułą opartą na zaufaniu i odkrywaniu siebie! Mam nadzieję, że w świecie, w którym toczy się historia Evie i Caleba odnaleźli wspólną przyszłość przy swoim boku. Polecam, nie tylko dla dorosłych, ale i młodzieży. Kto wie, może ktoś dzięki tej książce odkryje miłość do nauk ścisłych?

Pełna humoru, zagadnień matematyczno-fizycznych, niesamowicie cudowna książka. Połknęłam w dwa dni i czuje dużego, czytelniczego kaca, co tylko potwierdza, jak bardzo ta książka była dobra. Eve to matematyczna geniuszka, dla której żadne zadanie nie stanowi problemu. Za to jej matka matematykę sprowadza do szaleństwa i różnego rodzaju chorób psychicznych. Świat i relacje międzyludzkie pochłonęły by naszą nastoletnią bohaterkę, gdyby nie Caleb. Znają się od malutkiego i oboje nie wyobrażają sobie życia bez siebie nawzajem. Eve przeżywa pierwsze zawirowania miłosne, na które Caleb musi patrzeć i przechodzić razem ze swoją przyjaciółką. W powieść został wpleciony świetny wątek fobii społecznych (i nie tylko społecznych). Świetny oczywiście w tym sensie, że zostało to poruszone w wyjątkowy sposób normalizujące zachowanie przy tej przypadłości. Autorka przedstawiła fobię jako coś, co można pokonać i coś, z czym przy odpowiedniej pomocy specjalistycznej i wsparciu bliskich - można sobie poradzić. Nie oszukując, motyw friends to lovers nie jest mi bliski, ani nigdy jakoś bardzo mnie do niego nie ciągnęło. Poprzez świetnych bohaterów i ich niesamowicie wykreowana relacje czytało mi się to przyjemnie i bardzo, bardzo szybko. Co do bohaterów, mocno umiłowałam sobie główną postać. Eve jest nieco tajemnicza, w pewnym stopniu dziwna i tak strasznie realistyczna. No nie da się jej nie kochać. Od początku do końca z mega zaangażowaniem śledziłam losy Caleba i Eve, do ostatniej strony z zapartym tchem im kibicowałam. -Miśka.

Niesamowicie przyjemny wątek friends to lovers. Eva jest geniuszem jeśli chodzi o przedmioty ścisłe. Jej najlepszy przyjaciel Caleb stanowi dla niej niesamowitą podporę, jest jej oparciem, "kompasem, punktem odniesienia". Oboje uczą się w Newton, są ambitni, niesamowicie zdolni. Tam właśnie, Leo - drugi najlepszy uczeń, zaczyna zbliżać się do naszej bohaterki, tym samym uświadamiając Calebowi, że Eve jest miłością jego życia. Bardzo ciekawa i angażująca fabuła, z której wyciągnęłam masę nowych informacji! Można by pomyśleć, że świat matematyczno-fizycznych geniuszy będzie raczej gburowaty, jednak bohaterowie są niesamowicie mili, urokliwi, dobrzy! Caleb i Eve, to przede wszystkim przyjaciele od dziecka, u których wręcz czujemy tę więź. To taka para, która mimo wieloletniej przyjaźni nadal ma między sobą tą chemię, którą łatwo można zmienić w coś więcej. Eve jest bardzo ciekawie napisana - to dziewczyna, której niesamowicie ciężko nawiązać relacje międzyludzkie, potrzebuje Caleba jako swojej oazy spokoju, prześladują ją lęki, ma również ciężkie relacje z rodzicami. Pomimo tego, że to jednak geniusze, i nauki jest u nich sporo - książka jest napisana językiem łatwym i przyjemnym, nie zadręcza nas opisami badań, wzorów czy zasad. Takie pojęcia co prawda się pojawiają, jednak są tak idealnie wpasowane, że brniemy przez nie mega płynnie. "Almost Kiss" pisana jest tak jak uwielbiam - z perspektywy obu bohaterów, co pozwala nam poznać historię dość dokładnie, i zakochać się w obu bohaterach. Dodatkowo uświadamia nas jak bohaterzy radzą sobie z nowymi emocjami, jak uświadamiają sobie nowe rzeczy, kształtują się.

Jestem absolutnie zakochana! ❤️ Historia Evie i Caleba jest tak przeurocza, że jak tylko spojrzę na tą książkę, robi mi się ciepło na sercu. Jak tylko zapoznałam się z okładką, wiedziałam, że to będzie coś cudownego i się nie myliłam! To świetna młodzieżówka, przyjemna odskocznia od problemów czy ciężkich książek. Idealna również na zastój czytelniczy, który książkoholikom przydarza się od czasu do czasu (wiecie więc co robić). No ale blagam, szkoda czasu i nie czekajcie na zastój, wrzucajcie do koszyka już teraz! Chciałabym wrócić się do momentu kiedy jeszcze nie wiedziałam co znajdę w książkę, chcialabym przeżyć to wszystko jeszcze raz, ukradkie uśmiechy, zdenerwowanie czy szok w trakcie czytania. Pełno znaczników użyłam do tej pozycji, zakreślałam i nie żałuję absolutnie, po prostu polecam❤️

Caleb i Evie znają się od dzieciństwa. Są najlepszymi przyjaciółmi od zawsze. Evie zmaga się z różnymi lękami, a Caleb jest jej kotwicą, która trzyma ją na powierzchni życia. Od wielu lat Caleb skrycie podkochuje się w Evie, ale ona nie ma w planach związków z chłopakami, w szczególności z Calebem. Wszystko się zmienia gdy w ich szkole pojawia się Leo. To dla niego Evie postanawia zaryzykować i spróbować być w związku. Jak sobie poradzi z tym Caleb? Czy Evie dostrzeże w końcu to co widzi każdy obserwując spojrzenie Caleba? Ta książka jest dla mnie jak lekki powiew świeżości. Dawno nie czytałam z taką przyjemnością książki o nastolatkach wkraczających w dorosłość i mierzących się z różnymi problemami. Wielokrotnie się wzruszyłam, czułam się też oburzona jak Evie może tego nie widzieć, ale jednocześnie czułam, że jej zachowanie jest uzasadnione. Podobały mi się przedstawione relacje bohaterów. Tło historii powiązane z naukami ścisłymi, konkursem dla najzdolniejszych również bardzo mi się podobało. To książka nie tylko dla nastolatków. Myślę, że będzie przyjemną lekturą dla osób szukających odskoczni od codziennego dorosłego życia.

Siedemnastoletnia Evie jest niekwestionowanym geniuszem w dziedzinie matematyki i fizyki. I o ile nauka nie sprawia jej większych problemów, to już relacje z ludźmi owszem. Dziewczyna tak naprawdę dopuszcza do siebie jedynie wieloletniego przyjaciela, Caleba oraz przyjaciółkę Bex. Fobia społeczna i nagle ataki paniki doprowadziły w ubiegłym roku do rezygnacji z prestiżowego konkursu. Czy w tym roku będzie inaczej ? Sytuacja Evie trochę sie polepsza, pod wpływem nowego ucznia, Leo, z którym nasza bohaterka zaczyna sie umawiać, ku wielkiemu niezadowoleniu Caleba. Przyjaciel Evie zdaje sobie sprawę, że czuje cos więcej do Evie niż zwykłą przyjaźń,jednak czy dziewczyna odwzajemnia jego uczucia ? Dla Caleba priorytetem jest szczęście Evie i jest w stanie nawet sie usunąć żeby Leo mógł być u boku Evie. A nasza Evie? Nie ma zbyt dużego doświadczenia w związkach więc sama do końca nie wiem czego chce i oczekuje. „(...) jesteś jej domem, jej kompasem, uściślasz jej obieg...'' czy długoletnia przyjaźń może sie przerodzić w miłość? Ja uważam ze to idealna recepta na udany i szczęśliwy związek. Dzięki pierwszoosobowej narracji Evie i Caleba możemy ich bardzo dobrze poznać,ich uczucia, emocje, myśli i lęki. Lubie taką narrację z różnych perspektyw bo rzuca nam lepsze światło na wydarzenia fabularne. Akcja jest tu dosyć dynamiczna, jednak autorka skupiła sie w głównej mierze na „wnętrzu'' bohaterów. Ich uczuciach i myślach. Spotkamy też tu treści naukowe, dotyczące matematyki, fizyki i informatyki. Emocji nie zabraknie. Czytelnik obserwuje dosyć specyficzny trójkąt miłosny Evie, Leo i Caleba ale nie ma tu postępów, złośliwości czy nienawiści. Są za to typowe problemy nastolatków, dotyczące m.in. dojrzewania. Pisarka ukazuje nam uczucie, rodzące sie powoli jednak jest na tyle czarujące i prawdziwe, że czytelnik czuje to ciepło i otulenie całą powieścią. Jednak nie jest to powieść wyłącznie miłosna. Obok rozterek naszego miłosnego trójkąta możemy tu tez poczytać o lękach, fobii społecznej, toksycznych relacjach z rodzicami, problemach wieku dojrzewania. Zatem jak widzicie to nie jest książka adresowana wyłącznie do młodego odbiorcy ale do każdego . Polecam wam to połączenie lekkiej historii miłosnej z trudną problematyką wewnętrznych lęków i fobii, bo myślę ze każdy jakieś ma. Mi się bardzo podobała ta powieść.

I znowu przychodzę do Was z historią, która mocno skradła moje serce ❤️ Tym razem jest to książka bardziej dla młodzieży, ale myślę (nie, ja nie myślę, ja wiem), że odnajdą się w niej bez problemu również starsi czytelnicy. Tacy jak ja na przykład i tacy jak Wy - bo w tej historii każdy odnajdzie cząstkę siebie! Bo każdy chodził kiedyś do szkoły, każdy przeżywał pierwsze zauroczenia i te pierwsze cudowne bicia serca! Och, jak mi ta książka przypomniała szkolne lata! Jak cudownie się przy niej bawiłam! No... może poza jednym wyjątkiem- ja w przeciwieństwie do głównej bohaterki Evie, nie znosiłam matematyki i fizyki - przedmiotów ścisłych. To była moja zmora! Kochałam za to język polski (grałam główne role we wszystkich przedstawieniach, a z dyktand miałam same piątki), historię i geografię. Ale! Nie o mnie tu dzisiaj mowa, tylko o najnowszej premierze Wydawnictwa Literackiego - "Almost - Kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce". Wspomniana już wcześniej główna bohaterka Evie- to geniusz matematyczny. Jej inteligencja jest niesamowita. Ale niestety jak to w szkołach bywa rówieśnicy zaczynają z niej drwić i wyśmiewać.. Przez to dziewczyna ma problemy z nawiązywaniem kontaktów. Zaczyna uczęszczać na terapię u psychologa. Caleb - to jej przyjaciel od dziecięcych lat. On jako jedyny ją rozumie. Razem chodzą do szkoły. Jest dla niej ogromnym wsparciem i opoką. Do czasu gdy...do szkoły w Newton przeprowadza się nowy uczeń Leo. Evie kompletnie traci dla niego głowę... A wówczas Caleb zdaje sobie sprawę, że jest zakochany w swojej uroczej przyjaciółce, że po prostu ją kocha... Jest to niesamowita książka! Życzyłbym sobie więcej takich młodzieżówek - gdzie nie ma słowa o alkoholu i narkotykach, a pięknie pokazany młodzieńczy świat z innej strony - świat matematycznych geniuszy i czystych relacji. Autorka cudownie wykreowała bohaterów - wszyscy są tak uroczy, że czytając tę książkę buzia sama się uśmiecha. Na przykład Caleb - jego troska o Evie i to, jak pięknie się do niej zwraca, to wszystko jest tak urocze, że książka czyta się sama... To książka o miłości, przyjaźni, o nauce, ale też o trudnych tematach, takich jak: zdrowie psychiczne i o tym, że wizyta u psychologa to coś czego nie należy się wstydzić. Reasumując - ta książka to bardzo urocza historia, która otuli Was niczym ciepła, puchowa kołderka lub kocyk. Dzięki której uśmiech nie będzie schodził z Waszej buzi, a jednocześnie z drżeniem serca będziecie przekładać kolejne strony, zamykając powieki i przenosząc się do Waszych młodzieńczych, szkolnych, beztroskich lat... Oczywiście bardzo Wam polecam!

"Almost kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce", czyli najnowsza książka Amy Noelle Parks. Jest to pierwsza od bardzo dawna książka dla nastolatków o miłości, którą miałam okazję przeczytać. Zwykle unikam takich lektur, jednak ta przekonała mnie, że warto sięgać na półkę z takimi powieściami. "Almost kiss" opowiada o Evie i Calebie, którzy znają się niemal od kołyski. Caleb towarzyszy swojej przyjaciółce w każdym z jej najgorszych momentów w życiu, bo dziewczyna mierzy się z wieloma lękami. Z tego powodu w poprzednich szkołach nie miała łatwo, bo była wyśmiewana i prześladowana. Dopiero w szkole w Newton, po długiej terapii, otoczona życzliwymi rówieśnikami, Evie coraz lepiej panuje nad swoimi emocjami i może skupić się na tym, co kocha najbardziej – na matematyce. Tymczasem Caleb po cichu liczy momenty, kiedy niemal udało mu się ją pocałować. Jest w niej szaleńczo zakochany, mimo tego ma opinię niestałego w uczuciach, bo spotyka się i po krótkim czasie zrywa z wieloma dziewczynami. Jednak Evie jest nieugięta. Z jednej strony konsekwentnie spławia wszystkich chłopaków, a z drugiej nie pozwala Calebowi przekroczyć granicy przyjaźni. Uważa, że pozwolenie sobie na miłość zniszczyłoby przyjaźń, a ta jest dla niej najcenniejsza. Jednak kiedy w szkole pojawia się nowy uczeń, Leo, Evie zaczyna się nim interesować ze wzajemnością i wkrótce zostają parą. Jednak to nie motyw friends to lovers sprawił, że uważam książkę "Almost kiss" za wartościową. Porusza ona kilka wątków, które z pewnością będą cenne dla nastoletnich czytelników. Po pierwsze, opowiada o radzeniu sobie z lękami. Evie na wiele sytuacji reaguje wręcz panicznym strachem. Kiedy w zasięgu jej wzroku pojawia się pająk, ona przestaje oddychać. Wcześniej paraliżowała ją również perspektywa konieczności zwrócenia się o pomoc do obcych osób oraz wystąpienia publicznego. Jednak wiele ze swoich lęków pokonała dzięki lekom oraz terapii. Swój udział w jej małych zwycięstwach miał również Caleb oraz inni przyjaciele. Kolejnym istotnym motywem książki są relacje nastolatków z rodzicami. Tutaj znów postać Evie jest bardzo ważna, a w szczególności jej relacja z matką, która niby jest psychologiem, ale nie dostrzega, że sama podsyca lęki córki. Kobieta kieruje się obawami o dobrostan dziewczyny, a jednocześnie absolutnie nie wierzy, że Evie jest w stanie przezwyciężyć swoje lęki. Kiedy nastolatka przygotowuje się do najważniejszego wystąpienia w swoim życiu, jej mama posuwa się do czegoś niewybaczalnego. Przyjaciółka Evie, Bex, również nie ma łatwego życia, jeśli chodzi o relacje z rodzicami. Wychowała się w domu konserwatywnym i stara się trzymać zasad ustalonych przez rodziców. Jednak w szkole w Newton zaczyna rozumieć, że szczęśliwa będzie tylko wtedy, kiedy zacznie żyć swoim życiem. Choć jest jej trudno, musi postawić na swoim w kwestii wyboru wymarzonych studiów. Również kwestia umawiania się z chłopakami jest kością niezgody pomiędzy nią a rodzicami. Tylko szczera rozmowa jest w stanie rozwiązać jej problemy. Akcja "Almost kiss" toczy się w środowisku genialnych nastoletnich matematyków, fizyków i informatyków. Okazuje się, że te dziedziny mogą dostarczać sporo zabawy. Matematyka przenika nawet kwestie uczuciowe bohaterów i może posłużyć do ich opisywania. Nastoletnia miłość została opisana w książce z ogromną wrażliwością i zrozumieniem. To mądra, wartościowa powieść ze świetnie wykreowanymi bohaterami. Warto ją przeczytać.

Q: jaki jest wasz ulubiony motyw w romansie? Moim ulubionym jest slow burn (romans, w którym uczucie między postaciami narasta powoli), dlatego książka ,,Almost-kiss" po prostu musiała mi się spodobać, jednak nie spodziewałem się, że aż tak! Książka opowiada o dwójce najlepszych przyjaciół. Evie kocha przedmioty ścisłe i jest w nich naprawdę świetna, jednak relacje międzyludzkie sprawiają jej ogromną trudność. Caleb jako jedyny rozumie dziewczynę bez słów. Kiedy w szkole pojawia się nowy uczeń, Evie pierwszy raz w życiu czuje motyle w brzuchu, a do Caleba bardziej niż kiedykolwiek dociera, jak bardzo zakochany jest w dziewczynie. Przede wszystkim w ,,Almost-kiss" zachwycił mnie wątek zdrowia psychicznego głównej bohaterki. On jest napisany tak dobrze! Przez to, że Evie to bohaterka, której (chyba) nie da się nie lubić, całym sercem kibicowałem jej w walce z własnymi lękami. Na kartach powieści, przechodzi ona długą drogę. Z dziewczyny, której lęki nie pozwalają wyjść ze swojej strefy komfortu, staje się dziewczyną, która stawia czoła fobiom i spełnia swoje marzenia. Evie daje osobom czytającym książkę dużo siły i pokazuje, jak można radzić sobie z różnymi problemami. Dzięki podwójnej perspektywie mamy również możliwość poznać lepiej Caleba, który jest po prostu świetny! Prawdziwy golden retriever boy. Jest zabawny i kochany. W książce obserwujmy jego starania w uświadomieniu Evie jak bardzo mu na niej zależy, ale też uczy się okazywać ,,słabość". Jest jeszcze jedna postać, która zasługuje na wyróżnienie- Bex. Przyjaciółka naszych głównych postaci jest ikoną! Uwielbiam ją i od samego początku kibicowałem w jej własnej historii. Jedyną rzeczą, do której mógłbym się przyczepić, jest ,,język młodzieżowy". Miejscami jest po prostu nie adekwatny i sztuczny, przez co przy niektórych dialogach odczuwałem lekkie zażenowanie. Na szczęście, nie razi to w oczy aż tak bardzo 🙏 Jeśli szukacie dobrego romansu młodzieżowego z postaciami, które potrafią rozmawiać o swoich problemach (rzadko się to zdarza), ,,Almost-kiss" to lektura obowiązkowa. Zabawna, urocza książka, która sprawi, że poczujecie się inteligentnie! [reklama ]

Q: jaki jest wasz ulubiony motyw w romansie? Moim ulubionym jest slow burn (romans, w którym uczucie między postaciami narasta powoli), dlatego książka ,,Almost-kiss" po prostu musiała mi się spodobać, jednak nie spodziewałem się, że aż tak! Książka opowiada o dwójce najlepszych przyjaciół. Evie kocha przedmioty ścisłe i jest w nich naprawdę świetna, jednak relacje międzyludzkie sprawiają jej ogromną trudność. Caleb jako jedyny rozumie dziewczynę bez słów. Kiedy w szkole pojawia się nowy uczeń, Evie pierwszy raz w życiu czuje motyle w brzuchu, a do Caleba bardziej niż kiedykolwiek dociera, jak bardzo zakochany jest w dziewczynie. Przede wszystkim w ,,Almost-kiss" zachwycił mnie wątek zdrowia psychicznego głównej bohaterki. On jest napisany tak dobrze! Przez to, że Evie to bohaterka, której (chyba) nie da się nie lubić, całym sercem kibicowałem jej w walce z własnymi lękami. Na kartach powieści, przechodzi ona długą drogę. Z dziewczyny, której lęki nie pozwalają wyjść ze swojej strefy komfortu, staje się dziewczyną, która stawia czoła fobiom i spełnia swoje marzenia. Evie daje osobom czytającym książkę dużo siły i pokazuje, jak można radzić sobie z różnymi problemami. Dzięki podwójnej perspektywie mamy również możliwość poznać lepiej Caleba, który jest po prostu świetny! Prawdziwy golden retriever boy. Jest zabawny i kochany. W książce obserwujmy jego starania w uświadomieniu Evie jak bardzo mu na niej zależy, ale też uczy się okazywać ,,słabość". Jest jeszcze jedna postać, która zasługuje na wyróżnienie- Bex. Przyjaciółka naszych głównych postaci jest ikoną! Uwielbiam ją i od samego początku kibicowałem w jej własnej historii. Jedyną rzeczą, do której mógłbym się przyczepić, jest ,,język młodzieżowy". Miejscami jest po prostu nie adekwatny i sztuczny, przez co przy niektórych dialogach odczuwałem lekkie zażenowanie. Na szczęście, nie razi to w oczy aż tak bardzo 🙏 Jeśli szukacie dobrego romansu młodzieżowego z postaciami, które potrafią rozmawiać o swoich problemach (rzadko się to zdarza), ,,Almost-kiss" to lektura obowiązkowa. Zabawna, urocza książka, która sprawi, że poczujecie się inteligentnie! [reklama ]

"Almost-Kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce" to urocza i lekka historia o miłości i przyjaźni. Amy Noelle Parks napisała piękną książkę gatunku Young Adult, gdzie głowni bohaterowie mają po 17-18 lat. Caleb — wysportowany, bystry i towarzyski chłopak, który kocha informatykę. Evie — piękna dziewczyna z talentem do matematyki, która miewa mnóstwo różnych lęków i absolutnie nie potrafi odczytywać emocji innych ludzi. Leo — inteligentny, przystojny i "freshman" w elitarnej Newton Academy. To właśnie są główne postacie w tej historii. Miłość będzie!ale z kim? To już jest pytanie, na które nie udzielę odpowiedzi — bo nikt nie lubi spoilerów. W książce jest opisane życie w Akademii, relacje między nastolatkami oraz przygotowanie wielkiego projektu do Granicy, konkursu, wygrana, w którym gwarantuje stypendium w najlepszych uniwersytetach USA. Tak że szykujcie się na dużo miłości, intryg, matematyki i fizyki! Muszę powiedzieć, że książka mnie mile zaskoczyła, pomimo że głównym motywem jest "from friends to lovers", to jest też wiele dodatkowych motywów. Tak na przykład, jak: wiara, zdrowie psychiczne, rodzice vs dzieci, rywalizacja... Bardzo mi się spodobała postać przyjaciółki Bex, ponieważ ma ona dość nietuzinkowy charakter. Główna bohaterka mi też imponowała, natomiast faworytem tej opowieści jest oczywiście Caleb. Podsumowując, "Nie flirtuj ze mną na fizyce" - to świetna książka młodzieżowa w kategorii wiekowej 13+, którą z pewnością polecam do przeczytania.

Słodko-gorzki romans z motywem friends to lovers! Lektura idealna dla spragnionych wiedzy (oczywiście żartuję 😚). ,,Almost-Kiss'' przypomina mi trochę te filmy na Disney Channel, które kręciły się wokół dwóch facetów i jednej niezdecydowanej kobiety. Tak więc, myślę, że co niektórym ten tytuł przypadnie do gustu 🙈. Książka nie jest do końca... warta uwagi, ponieważ treść oraz bohaterowie są niezmienni. Chodzi mi właśnie o te nawiązania do seriali/filmów dla nastolatków. Miałam wrażenie jakby z biegiem akcji fabuła stawała się monotonna, a przy tym przewidywalna 😬. Evie była bohaterką ambitną, ale i wykluczoną przez społeczeństwo. W tym przypadku autorce udało się fajnie pociągnąć wątek marzeń, ale i relacji z rodzicami. Caleb chciał się zachować jak prawdziwy przyjaciel i dlatego przez długi czas ukrywał swoje uczucia. Oczywiście wszystko się skomplikowało z powodu tego jednego blondyna (szok). Moim skromnym zdaniem... matematyka i fizyka to przedmioty, z którymi nigdy się nie polubię 😂. Niemniej jednak można powiedzieć, że ,,Almost-Kiss'' zachęciło mnie "odrobinę" do nauki. Bezkonkurencyjnie jest to książka, która faktycznie: jednym się spodoba, a innym nie. Dla mnie była w porządku, ale tak jak wspomniałam: to nie moje klimaty 😅.

Czy wiecie co to są adinkry, kod binarny i zasada nieoznaczoności Heisenberga? Nie? Nie szkodzi! Ta wiedza wcale nie jest konieczna, aby czerpać przyjemność z lektury powieści “Almost-kiss…” opowiadającej o uczuciach nastolatków, o pokonywaniu lęków społecznych i relacjach z rodzicami. Autorka, inspirująca się piosenkami zespołu One Direction, chciała w tej opowieści uchwycić ducha matematyki, pokazać jej piękno. Napisała romantyczną i pokrzepiającą historię, opartą na popularnym motywie, dość przewidywalną, ale z względu na tło i dodatkowe wątki – wartą uwagi. Evie i Caleb znają się od dzieciństwa, przyjaźnią się, wspierają, są jak papużki nierozłączki. Oboje uczą się w Newton Academy – szkole z internatem o profilu matematyczno-naukowym. Ona jest wyjątkowo utalentowaną matematyczką, on – zdolnym programistą komputerowym. W dodatku doskonale radzi sobie w sytuacjach kryzysowych, gdy Evie ma problemy wynikające z jej lęków i nieśmiałości. Wymarzona para? I tak, i nie. Evie nie interesuje się randkowaniem, a Caleb twierdzi, że się w niej nie zakochał, choć to nieprawda. W dodatku ciągle ma w pamięci ich “prawie-pocałunki”. Leo, który zabłysnął na fizyce świetnym rozwiązaniem zadania, wzbudza w Evie zainteresowanie. Z wzajemnością. Zaczynają się więc spotykać. Tymczasem Evie i Caleb wspólnie przygotowują pracę do Granicy – ważnego konkursu, który stanowi “połączenie Nagrody Nobla i Oscarów dla licealnych fizyków”, daje przepustkę na najlepsze uczelnie w kraju, a obecność w finałowej piątce zapewnia uczniom stypendium naukowe. Uczestnicy mogą zalogować się pod pseudonimem na konkursowym forum. Tam Evie poznaje czarującego chłopaka, ich szczere i zabawne dialogi sprawiają, że zaczyna się w nim zakochiwać. Na przemian poznajemy sytuację okiem Evie i Caleba, towarzyszymy im podczas pracy nad projektem, w przeżywaniu uczuciowych rozterek, podejmowaniu decyzji. Z sympatią śledzimy ich poczynania, nawet jeśli świat nauk ścisłych zupełnie do nas nie przemawia. Czy uda się im wystąpić na finałowej konferencji? Kogo wybierze Evie? Fabuła nie jest skomplikowana, łatwo domyślić się, co będzie dalej, jak potoczą się losy postaci. Zwłaszcza, że autorka gra z czytelnikami w otwarte karty i już wcześniej wiemy to, do czego nasi bohaterowie muszą dojść, co muszą sobie uświadomić. Obserwujemy po prostu, jak to się między nimi rozegra. Z góry mamy założony schemat ” from friends to lovers” i tego autorka się trzyma. Nie można jednak sprowadzać tej powieści tylko do wątku uczuciowego. Ważna jest tu ukazana przez autorkę pasja do nauk ścisłych, zaangażowanie bohaterów w naukę, przygotowywanie prac, zdobywanie wiedzy. Podziw budzi samodzielność młodzieży, odpowiedzialność, umiejętność rozmawiania, analizowania swoich uczuć i emocji. Obecny jest także motyw relacji z rodzicami; jak można się domyślać – istnieje kontrast między ich oczekiwaniami, wyobrażeniami i planami a marzeniami, planami dzieci. Bardzo istotne – według mnie – jest to, że Amy Noelle Parks nie tylko opowiedziała historię o przyjaźni i miłości wśród nastolatków, umieściwszy ją w specyficznym środowisku umysłów ścisłych, ale również poruszyła tematykę zdrowia psychicznego. Główna bohaterka zmaga się z licznymi lękami (zwykłymi i nietypowymi, m.in. przed pająkami, zamkniętymi pomieszczeniami, publicznymi wystąpieniami, żabami, galaretką (!)), chodzi na terapię, stara się opanować w stresujących sytuacjach, by lęk jej nie sparaliżował, jak to nieraz już bywało w przeszłości. Wydaje się być osobą nieneurotypową. Czyżby Zespół Aspergera? Genialna matematyczka ma szereg swoich przyzwyczajeń (np. za każdym razem zamawia to samo w cukierni), nie przemawia do niej poezja, niezbyt rozumie przenośnie. Warto zauważyć jak różnorodnie Evie bywa traktowana – przez rówieśników, przyjaciół, rodziców, profesorów. Autorka wskazuje na problemy akceptacji rówieśniczej, wykluczenia społecznego, równouprawnienia, stereotypów, a także relacji z rodzicami. Oprócz ważnej tematyki atutem “Almost-Kiss..” są kreacje postaci, których nie da się nie polubić, wręcz chciałoby się znów mieć “naście” lat i z nimi zaprzyjaźnić! Nie powiedziałabym, że ta książka to “must read tej wiosny”, a na pewno nie dla każdego. Nie każdy bowiem lubi ten sposób narracji i taki typ powieści, w której jest niewiele wydarzeń, za to dużo rozmów, rozważań i emocji. To jednak lektura bardzo przyjemna, romantyczna, pokrzepiająca i na pewno znajdzie swoich odbiorców – nie tylko wśród młodzieży i nie tylko wśród matematyków i fizyków. Dla mnie – powieść na piątkę!