„Nie mogę się doczekać, kiedy wreszcie pójdę do nieba” to jedna z najlepszych książek Fannie Flagg. Dzięki Wydawnictwu Literackiemu możemy cieszyć się powieścią w nowej odsłonie, z uroczą okładką idealnie wpisującą się w treść. W małym amerykańskim miasteczku Elmwood Springs żyje Elner Shimfissle, dziarska i pogodna staruszka, która kocha ludzi, zwierzęta i rośliny. Mieszka samotnie, ku utrapieniu znerwicowanej siostrzenicy, Normy, która najchętniej umieściłaby ciocię w domu pogodnej starości. Gdy pewnego dnia Elner kolejny raz spada z drabiny, zrywając figi, cierpliwość Normy się kończy. Okazuje się jednak, że tym razem staruszka nie tylko zaliczyła upadek, ale została też pożądlona przez szerszenie, a to nie przelewki. Elner trafia do szpitala, gdzie uznają ją za zmarłą. Siostrzenica wpada w histerię, a po miasteczku lotem błyskawicy rozchodzi się przykra wiadomość. Mieszkańcy się smucą i wspominają zbzikowaną, ale życzliwą wszystkim kobietę z łezką w oku. Staruszka trafia do nieba, gdzie czekają na nią siostra, przyjaciółka i ktoś jeszcze. Czy Elner naprawdę umarła, czy to tylko sen? I czy z nieba można wrócić na ziemię? Zanim poznamy odpowiedzi na te pytania, przeżyjemy z bohaterami sporo pełnych emocji perypetii. Polubimy nie tylko wspaniałą staruszkę, ale i jej bliższych oraz dalszych sąsiadów. Galeria niesamowitych, zapadających w pamięć postaci to jedna z największych zalet tej książki. Podobnie jak pełna humoru narracja, która sprawia, że podczas lektury można się świetnie zrelaksować, a nawet uśmiać do łez. Jest jednak też w powieści – podobnie jak w jej innych utworach autorki – miejsce na refleksje i mądrą afirmację życia. Całość tchnie optymizmem, ciepłem, ale nie przesłodzonym lukrem – i za to właśnie bardzo cenię prozę Fannie Flagg. Niezmiennie podnosi mnie ona na duchu, więc co jakiś czas lubię do niej wracać – działa jak balsam, bawi, inspiruje i dodaje energii. Polecam zatem z czystym sumieniem – jestem pewna, że nawet największym ponurakom po lekturze poprawi się humor. BEATA IGIELSKA