Powieść Lissy Evans adresowana jest do najmłodszych czytelników, ale to również lektura dla dorosłych, którzy na przedstawiony świat potrafią spojrzeć z perspektywy doświadczonego odbiorcy. A ten odczyta na pewno metaforykę dotyczącą władzy i jej mechanizmów. Oczywista prawda uświadamia, że cyniczni, żądni panowania osobnicy wcześniej lub później muszą spaść z tronu i to z wielkim hukiem. Może z tego względu po powieść powinni sięgnąć współcześni politycy. Książka afirmuje jednak przede wszystkim siłę miłości i przyjaźni. To one potrafią pokonać każdą przeciwność, zwłaszcza gdy walczy się z nią u boku z bliskimi osobami.

Pełna wersja recenzji na stronie wywrota.pl

,,Celwony Klólik” to bardzo mądra książka, która może wiele nauczyć praktycznie każde dziecko. Zarówno to, które już pięknie się wysławia, jak i to, które dopiero uczy się mówić i sepleni.

Pełna wersja recenzji na blogu bajkochlonka.pl

Przybrana w postać baśni przypowiastka o charakterze terapeutycznym. Jej głównymi bohaterami są przecież dzieci, które utkwiły we własnych światach z masą problemów (Funia nie radzi sobie z emocjami po stracie ojca, a Graham zmaga się z fobiami związanymi z własnym zdrowiem i bezpieczeństwem). Przygody, które przeżywają – pozwalają im owe problemy przepracować i rozwiązać. Książka zwraca uwagę na ważną rolę, jaką odgrywają zdrowe relacje z rówieśnikami i rodzeństwem. Bohaterowie stopniowo odkrywają prawdę o związkach między ludźmi, uczą się zasad pracy zespołowej, a kiedy już tę wiedzę posiądą – dowiadują się również czegoś o sobie. Baśń o Celwonym Klóliku, a raczej o dziecięcych traumach, dostarcza rozrywki, a zarazem zachęca do zdobywania nowych umiejętności i pracy nad sobą.

Pełna wersja recenzji na blogu  ksiazkioli.blogspot.com

Niesamowita opowieść dla małych i dużych czytelników. Trafia głęboko w dziecięce obawy, strachy, wewnętrzne blokady, przeplatając poważne tematy doskonałym humorem oraz twórczą lekkością autorki. Czytanie takiej książki sprawia ogromną przyjemność! Choć przeznaczona jest głównie dla dzieci to przyznam szczerze, że fabuła jest niezwykle wciągająca również dla dorosłego czytelnika. Z jednej strony opisywana historia budzi sporo emocji, poruszając niezwykle ważne, życiowe tematy, z drugiej zaś wyobrażenie sobie poszczególnych sytuacji czy zdarzeń gwarantuje szeroki uśmiech na dużych i małych buźkach.

Pełna wersja recenzji na blogu mamao.pl

Zabawna, przewrotna (kto by przypuszczał, że Klólik to czarny charakter!) opowieść o sile sióstr i przyjaźni.

Pełna wersja recenzji na blogu od-deski-do-deski.blogspot.com 

Celwony Klólik Lissy Evans zachęcił mnie do lektury wieloma rzeczami: w pierwszej kolejności tytułem, potem cudowną oraz pomysłową okładką, a następnie opisem, który obiecuje zabawną i pouczającą historią nie tylko dla dzieci. Dodatkową zachętą do zapoznania się z tą intrygującą książką była również nominacja do nagrody literackiej Costa Children Book Award 2017, jednak nie tak dużą jak wspomniane przeze mnie wcześniej elementy. Zatem o czym jest Celwony Klólik? Tytułowy Celwony Klólik jest ulubioną maskotką czteroletniej Misi, która zapałała do niej miłością od pierwszego wejrzenia. Natomiast Funia, starsza siostra czterolatki ma wrażenie, że królik krzywo na nią patrzy i sobie z niej drwi. Toleruje go tylko ze względu na Misię. Jednak pewnego dnia zostaje ona zmuszona stawić czoła nie tylko Celwonemu Klólikowi, ale również… swoim własnym lękom. Czy Funia znajdzie w sobie odwagę, by je pokonać? Tego dowiecie się sięgając po niniejszy tytuł. Kiedyś gdzieś przeczytałam, że dobra książka dla dzieci spodoba się również osobie dorosłej, jednak zabijcie mnie, nie pamiętam kto był autorem tego stwierdzenia i gdzie je znalazłam. Zasięgnęłam języka wśród znajomych blogerów, ale również i oni nie byli mi w stanie pomóc, chociaż przyznawali, iż słyszeli gdzieś podobny tekst. W każdym razie całkowicie się z nim zgadzam, aczkolwiek na pewno istnieją wyjątki od reguły. Jak ma się pod tym względem Celwony Klólik? W moim odczuciu średnio, ponieważ powieść trochę odbiegła od moich oczekiwań, ale nie znaczy to, że jest ona niewarta uwagi. Powiedziałabym, że wręcz przeciwnie i jest to pewnie ten wyjątek, o którym wspomniałam wcześniej. Dzieci i osoby dorosłe z oczywistych przyczyn inaczej odbierają daną historię, ja szukałam w niniejszym tytule tzw., drugiego dna i wartości, które mogą pomóc dam w codziennym życiu. I na szczęście znalazłam je: w Celwonym Klóliku autorka porusza temat lęków i pokonywania ich oraz otwierania się na świat i to, co on nam oferuje. Lissa Evans pokazuje w jaki sposób dzieci próbują sobie radzić z przytłaczającymi je sytuacjami. W książce mamy trzy takie przykłady: pierwszy reprezentuje Misia, drugi Funia, a trzeci Graham – kuzyn dziewczynek. Każde na swój sposób zmaga się ze swoimi lękami, a autorka świetnie to zobrazowała. Kluczowym elementem historii jest tytułowy Celwony Klólik, który dla jednej z dziewczynek jest przypomnieniem traumatycznych wydarzeń, a dla drugiej… lekarstwem na strach. Lissa Evans stworzyła naprawdę ciepłą i mądrą książkę dla dzieci, szczególnie polecam ją tym, które dotknęła podobna tragedia rodzinna jaka przytrafiła się Misi i Funi (czyli śmierć rodzica) oraz tym, które zmagają się z różnymi lękami i fobiami (w tym przed ciemnością, samotnością, chorobami etc.). Autorka posługuje się prostym, przystępnym i niezwykle plastycznym językiem, więc lektura Celwonego Klólika nie powinna sprawić kłopotu małym czytelnikom. Szczerze powiedziawszy, po poznaniu historii Misi, Funi i Grahama mam wobec niej mieszanie uczucia. Owszem, podobała mi się ona, ale liczyłam na więcej emocji oraz zabrakło mi w niej trochę… autentyczności. Mam tu na myśli zachowanie tytułowej postaci, w moim odczuciu autorka niewyczerpująco wyjaśniła „dlaczego” maskotka w świecie, do którego trafiła główna bohaterka, stała się zła. Na uwagę zasługuje także wykreowana przez Evans Kraina Blopków, o której przed momentem wspomniałam. Jest ona niesamowicie urocza i rozbrajająca, a szczególnie jej mieszkańcy, czyli jak je ładnie Graham porównał: kolorowe śmietniki. Trudno mi sobie wyobrazić inną bajkową krainę jako tło do przemiany dziesięcioletniej bohaterki i jej kuzyna. Z chęcią przeczytałabym tej autorki książkę kierowaną do trochę starszych czytelników, myślę, że mogłaby nas zaskoczyć. [http://dzosefinn.blogspot.com/2018/03/lissa-evans-celwony-klolik.html]

„Celwony Klólik” to najlepsza książka, jaką czytałam. I powiem szczerze, że mam bzika na punkcie Klólika.

Niezwykłe jest, to gdy poznaje się nowych bohaterów, a ich los toczący się w równoległym czasie, a jedynie dzieli ich trudna w ocenie różnica charakterów oraz indywidualny świat dający wiele do myślenia, gdy się z nim czytelnik zapoznaje. Głównymi występującymi bohaterami w książce pt.'' Celwony Klólik'' autorstwa Pani Lissy Evans są dwie siostry Funia, Misia, kuzyn Graham i Blopki. Funia jest starszą siostrą Misi i nie lubi ona, gdy się coś dzieje z zaskoczenia. Często wyczuwa, że coś jest nie tak. Podoba mi się w niej to, że pomimo młodego wieku pamięta trudne dla niej chwile, w których obecnie nie może się odnaleźć, bo tęskni za tatą, w jego towarzystwie czuła się bardzo dobrze, wiedział, jak ma z nią rozmawiać. Z mamą relacje układają się nieco inaczej, bo bardziej skupia się na młodszej siostrze Misi, bo lubi spełniać jej zachcianki. Można pomyśleć, że istnieje na pierwszy rzut oka faworyzacja uczuciowa pomiędzy siostrami. Nie da się ukryć poczucia bezsilności, która towarzyszy Funii i większej odpowiedzialności za popełniane czyny względem różnorodnych postępowań sióstr i sposobów myśleń. Pojawi się w nas ciekawość, czy siostry będą ze sobą ponownie spędzać wspólnie czas, a nie, że wykonuje się z przymusu, bo musi się zaspokoić polecenie wykonania zadania powierzonego przez jednego z rodziców. W tego rodzaju literaturze dziecięcej występują chwile, gdzie przeżywa się przygody doznawania czegoś nagle, poznawania świata znanego z przedstawionej innej perspektywy, pokonanie własnych słabości, podejmowaniu szybkich decyzji, od których wiele zależy. Dzięki temu, że Funia prowadzi, sama ze sobą wewnętrzny dialog możemy poznać, jakie są w danym momencie emocje, z którymi się dzieli. Odkrywamy powoli prawdziwe jej dziewczęce oblicze, ale czy ono nam się spodoba tak od razu i jaką rolę odgrywają pozostali drugoplanowi bohaterowie, którzy pojawiają się i oczekują czegoś, co może wpłynąć na dalszy przebieg skomplikowanej, zabawnej akcji zataczającej ciekawą, tajemniczą drogę przynoszącą wiele przeszkód do pokonania i jak sobie z tym poradzi główna bohaterka, sama, czy jednak z pomocą kogoś, komu może bezgranicznie zaufać. Książki tej nie czyta się szybko. Autorka zadbała w tej oto książce o każdy możliwy szczegół, ale również poddaje próbie czasowej bohaterów, którzy mogą mieć wpływ na to, co się wydarzy i czy są, chętni dokonać właściwych wyborów walcząc z czasem, który ma ogromne znaczenie, czy im się to uda, dokonać o tym warto, się przekonać ją czytając?