W niewielkiej objętościowo książce autorka zwraca uwagę na docenienie piękna otaczającego nas, wprowadzenie w życie minimalizmu (m.in. pozbycie się zbędnych przedmiotów, odgracenia przestrzeni i umysłu, uproszczenie życia) oraz cieszenie się chwilą, a także nicnierobieniem. Oderwijmy się od wszelkich ekranów, bądźmy choć czasami odetnijmy się od sieci, bądźmy offline - żyjmy tu i teraz, a nie w wirtualnym świecie, dbajmy o dobre relacje z bliskimi, póki są z nami. "Odgraciłam nasz dom, pozbywając się tysięcy zbędnych przedmiotów, i zorganizowałam go tak, że funkcjonuje w sposób, który nam odpowiada. Czuję się fizycznie lżejsza, jestem bardziej zadowolona i doświadczam nagłych, niespodziewanych przypływów szczęścia. " "(...) wykonując codzienne czynności uważnie i świadomie, możecie wieść prostsze, szczęśliwsze życie." "Chodzi o to, by być zorganizowany, ale też wiedzieć, kiedy odpuścić." Jednym z zagadnień, na które zwraca uwagę autorka jest jednozadaniowość. Zazwyczaj robimy kilka rzeczy jednocześnie, ale sama po sobie wiem, że np. intensywniej odbieram czytaną książkę w ciszy, niż gdy w tle gra muzyka. Książkę czyta się rewelacyjnie, wręcz się ją pochłania. Narracja pierwszoosobowa sprawia, że ma się wrażenie rozmowy z autorką, jakby była nowo poznaną, dobrą koleżanką. Dodatkową atrakcją są ćwiczenia oraz inspirujące cytaty. Wydawnictwo Literackie kolejny raz stanęło na wysokości zadania - piękna, twarda okładka, bardzo dobrej jakości papier, piękne zdjęcia (kojarzące się z relaksem), czcionka miła dla oka - same plusy. Książka mimo wielokrotnego czytania/przeglądania na pewno nie ulegnie zniszczeniu, bo jest szyta. Warto przeczytać najpierw całą książkę, a później do niej wracać, wprowadzając w życie poszczególne rytuały.

„Prostota” to niecodzienny poradnik, który zachęca do tego, by zwolnić i zacząć cieszyć się życiem. Zaletą książki jest postawa autorki, która nie narzuca swojego zdania i nie wymądrza się, gdyż doskonale rozumie, że ludzie nie są i nie muszą być idealni. Przyznam, że po książkę Brooke McAlary sięgnęłam z obawami. Nie przepadam za poradnikami, bo kilka razy sparzyłam się na nich, doświadczając nudy i oczywistości zamiast oczekiwanego objawienia. „Prostota” jest jednak dowodem na to, że czasem warto kogoś posłuchać, chociażby po to, by utwierdzić się w przekonaniu, że jest się na dobrej drodze do osiągnięcia szczęścia i wewnętrznej harmonii. Do czterdziestki prowadziłam bardzo energiczny, wręcz wyczerpujący tryb życia. Kierowały mną ekonomiczne potrzeby i zawodowe ambicje. Po przekroczeniu magicznego wieku postanowiłam zmienić swoje życie o przysłowiowe sto osiemdziesiąt stopni. Nie było to łatwe. Żeby zwolnić w sensie dosłownym, zakładałam niewygodne buty na bardzo wysokich obcasach i wąskie spódnice, by wymusić wolny krok, wolne wsiadanie do samochodu i takież wysiadanie. Musiało minąć kilka miesięcy, zanim mogłam przestawić się na trampki, baleriny i wygodne spodnie. W końcu jednak się udało. Sama wypracowałam codzienne rytuały, co wymagało ode mnie zrezygnowania z wieloletnich przyzwyczajeń. Gdy się to jednak udało – po metodzie prób i błędów – odetchnęłam z ulgą, bo przestałam być niewolnicą pośpiechu, zabiegania i permanentnego stresu. Poczułam się wolna, szczęśliwa i niezależna. Teraz myślę, że gdybym wówczas dostała do rąk książkę Brooke McAlary, byłoby mi o niebo łatwiej. Autorka, która także samodzielnie doszła do tego, że warto zmienić swoje życie, odnalazła swoje miejsce na ziemi po odkryciu małych radości, szukaniu piękna w tym, co pozornie zwyczajne i w uporządkowaniu dnia. To właśnie codzienne rytuały pozwoliły jej poczuć się kobietą wolną i spełnioną. Czasem bowiem warto zrezygnować z pewnych przyzwyczajeń, natłoku myśli i obowiązków, codziennego chaosu, by zrozumieć, że mniej znaczy więcej. Brzmi to może banalnie, ale w praktyce przynosi korzystne zmiany. Na każdy sukces trzeba jednak zapracować, więc nie da się ukryć, że diametralne odmienienie stylu życia wymaga cierpliwości, systematyczności i silnej woli. Jeśli jednak pragnie się czegoś wyjątkowo mocno, można pokonać każdą przeszkodę. Brooke McAlary przedstawia pięć codziennych rytuałów, które mogą pomóc w uporządkowaniu życia i sprawić, by czerpało się z niego to, co najlepsze. Autorka nie jest niepoprawną i oderwaną od rzeczywistości optymistką. Na własnej skórze przekonała się, że teoria nie zawsze od razu idzie w drodze z praktyką. Jeśli jednak wyznaczy się sobie konkretne cele i zacznie się przestrzegać kilku reguł, można dokonać rzeczy wielkich. O jakich rytuałach jest mowa w książce? Między innymi o poświęceniu w ciągu dnia kilku minut tylko jednej, wybranej czynności, której nie łączyłoby się z innymi zadaniami (np. opróżnianiu zmywarki czy wieszaniu prania z jednoczesnym załatwianiem pilnych telefonów). Ważne jest też, by umieć znaleźć przyjemną chwilę tylko dla siebie. Może to być picie herbaty, czytanie książki, oglądanie albumu z reprodukcjami czy oddanie się jakiejkolwiek pasji, czemuś, co daje satysfakcję. Niemożliwe? Też tak kiedyś myślałam, a teraz mogę z dumą powiedzieć, że udaje mi się wygospodarować nie tylko chwilę, ale nawet kilka godzin. Oczywiście, nie zawsze jest to możliwe, bo życie lubi płatać różne psikusy, ale i z tym można sobie poradzić, gdy dojrzeje się wreszcie do tego, że nie trzeba (i nie można) być idealnym. Istotne jest także oczyszczanie umysłu, dobre planowanie dnia i wyciszanie się przed snem. Do każdej z tych czynności przypisane są konkretne ćwiczenia, które mają pomóc w osiągnięciu celu. Nie są to teoretyczne dyrdymały, bo sprawdziły się w praktyce. Autorka podchodzi do nich z powagą, ale nie z pietyzmem. Pisze na przykład, że znalezienie równowagi między pracą zawodową a życiem rodzinnym jest niemożliwe, gdyż - w zależności od sytuacji – raz jedno, raz drugie wymaga większego zaangażowania. I trudno się z tym nie zgodzić. „Prostota” to lektura dla każdego, kto chce zwolnić. Nieprzekonanych może przekonać, zaś zwolennikom metody przypomina o ważnych sprawach i wartościach, o których na co dzień nieraz zapominamy i których po prostu nie doceniamy, jakbyśmy nie wiedzieli, że małe może być piękne. BEATA IGIELSKA

Książka jest bardzo przejrzyście napisana, dzięki temu w każdej chwili możemy sięgnąć akurat po rozdział, który nas w danym momencie interesuje. Jest to bardzo pomocne, ponieważ nie mamy szans na zgubienie się w poradniku myśli. Dodatkowo, na samym początku jest zawarte wprowadzenie oraz spis punktów, które są dalej omówione w książce. We wstępie autorka próbuje przybliżyć nas do jej idei, oraz pokazać i wyjaśnić czego możemy się po tej książce spodziewać. Jest to niezwykle ważne, ponieważ rzucając się od razu na głęboką wodę, możemy nie zrozumieć tego co Brooke miała nam do przekazania. Poradnik jest skonstruowany z dwóch części. W pierwszym punkcie pokazane są rytuały, czyli jak wykonywać różnego rodzaju prace, zadania domowe, i tym podobne, aby czerpać z nich korzyść i przyjemność. Autorka bardzo często uświadamia nam, że mało kto skupia się ,np. na parzeniu kawy. Jest to czynność, która powinna odprężać człowieka, ale jednak z punktu widzenia ludzi w XXI wieku, wcale tak nie jest. I właśnie tutaj wychodzi nam na przeciw Brooke ze swoimi poradami. Pragnie pokazać nam jak mamy wykonywać codzienne czynności, aby czerpać z nich radość, cieszyć się z każdej chwili w wolnym czasie. Bardzo istotne jest również to, że pod koniec każdego krótkiego rozdzialiku, znajduje się podsumowanie w punktach oraz ćwiczenia dla Nas, moi drodzy. Jest to bardzo pomocne, ponieważ dzięki nim, możemy wprowadzić nowe zasady w życie. Autorka nie chce żeby każdy kto przeczyta tę książkę, od razu porzucił swój stary tryb życia. Pokazuje nam jak stopniowo możemy to zmienić, po woli, małymi kroczkami. Autorka wiele razy wspomina, jak ważne jest odłączenie się od różnego rodzaju telefonów, laptopów, telewizorów. Proponuje nam wiele ciekawych rozwiązań, które miałaby nam pomóc choć na chwilę uwolnić się tego, co Brooke określa mianem ,,technologia XXI wieku". Pokazuje nam również negatywny wpływ działania na człowieka zbyt dużej dawki internetu czy telewizji. Zaciekawiające jest to, że autorka nie chce abyśmy się całkowicie odcinali od tego świata, ale potrafili zdać sobie sprawę z tego, jak negatywnie to na nas działa. Brooke proponuje nam również w kolejnych rozdziałach : - oczyszczenie umysłu - ,,trzy rzeczy" - czyli jak należy korzystać z listy zaplanowanych czynności, aby nie popaść w depresje i nie zwariować. - bardzo ważna jest również u autorki wdzięczność do drugiego człowieka. To jak należy ją okazywać, jak przejawia się u innych, itp. W części drugiej, o której już po części wspomniałam, mamy do czynienia z rytmami. Rozdział ten, według mnie jest bardzo ważny. Autorka podzieliła go na poszczególne pory dnia, aby pokazać jak łatwo jest zaplanować rytm w każdej, najmniejszej nawet czynności. W ostatnim już, trzecim rozdziale, autorka mówi o tym, że ,, jesteśmy tu i teraz". Jest to trochę takie podsumowanie wcześniejszych rozdzialików, porad i zebranie tego wszystkiego w całość. Na duży plus w książce zasługuje rozłożenie treści na rozdziały, które są podzielone w bardzo prosty i łatwy sposób. Każda strona jest przejrzysta, zawiera wiele ilustracji. To wszystko sprawia, że czytelnik na pewno lepiej przyswoi sobie treść tej książki. Ponadto poradnik jest obrazowy, co ułatwi również zapamiętanie wielu rzeczy, które mogą stać się przydatne. (pod warunkiem, że ktoś po przeczytaniu będzie chciał wprowadzić te zasady w swoje codzienne życie). Po drugie, autorka bardzo czytelnie napisała tę książkę. Nie zawiera ona jakiegoś skomplikowanego, trudnego w odbiorze słownictwa. Jest to ważne, ponieważ czasami wielu autorów wprowadza do poradników specjalistyczny język, którego przeciętni ludzie nie znają. Poradnik jest bardzo krótki, ma tylko sto stron, przy czym 1/3 zajmują ilustracje, jakieś zdjęcia, statystyki, itp. Czyta się ją przez to naprawdę bardzo szybko. Rzekłabym, że wręcz pochłania się ją. Był to celowy zabieg, autorka wspomniała już we wstępie o tym, że nie chce tworzyć długiego poradnika, na którego nikt nie miałby czasu. Celowo stworzyła coś krótkiego i precyzyjnego, aby treść od razu trafiała do czytelnika, bez najmniejszego problemu. Czy sięgnęłabym po tę książkę jeszcze raz? Zdecydowanie tak. Jest to poradnik, do którego można ciągle wracać. Za każdym razem, kiedy weźmiemy tę książkę do ręki, to tak naprawdę odkrywamy coś nowego. Ogromnym plusem w tej książce są cytaty. Jest ich naprawdę cała masa (zawiera sentencje, mądre myśli innych ludzi). Według mnie, są one bardzo przydatne, ułatwiają nam rozumienie wielu porad autorki. Zdecydowanie polecam tę książkę każdemu. Jeżeli czujecie, że ten świat biegnie za szybko, wiecie, że nie macie na nic czasu, to jest to poradnik właśnie dla Was. Zatrzymajcie się choć na chwilę i odkryjcie wraz z Brooke piękno tego świata.