Wojciech Tochman w Wydawnictwie Literackim

06.03.2018

Z ogromną radością informujemy, że Wojciech Tochman, jeden z najważniejszych i najbardziej cenionych polskich reporterów, dołącza do grona pisarzy związanych z Wydawnictwem Literackim.

Na początku 2019 roku nakładem WL ukaże się nowa książka Pianie kogutów, płacz psów – reporterska, a zarazem literacka opowieść Wojciecha Tochmana o Kambodży, jednym z najbiedniejszych krajów Azji, naznaczonym niezwykle bolesną przeszłością. Autor opowie czytelnikom o tym, jak ludobójstwo sprzed czterdziestu lat kładzie się cieniem na dzisiejszej codzienności ocalałych, ich dzieci i wnuków.

Przed premierą opowieści o dzisiejszej Kambodży, Wydawnictwo Literackie wznowi poprzednie książki Wojciecha Tochmana, od dawna niedostępne na polskim rynku. Po kolei będą to: Dzisiaj narysujemy śmierć (maj 2018) – wstrząsającą opowieść o konsekwencjach ludobójstwa  w Rwandzie 1994 roku  (książka znalazła się w finale Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus), Jakbyś kamień jadła (czerwiec 2018) – portret Bośni, kraju zmagającego się z konsekwencjami wojny (finał Nagrody Literackiej Nike) oraz Wściekły pies (wrzesień 2018) – kolekcja głośnych reportaży  o Polsce napisanych tuż po roku 2000.

 

Dzisiaj ruszyła na Facebooku strona poświęcona książce Pianie kogutów, płacz psów - gorąco zachęcamy do obserwowania.

 

Wojciech Tochman urodził się w 1969 r. w Krakowie. Jeszcze jako licealista debiutował w tygodniku „Na Przełaj” (1987) reportażem o szkolnej szatni. Do pracy w dziale reportażu „Gazety Wyborczej” zaprosiła go Hanna Krall (1990). Wraz z Lidią Ostałowską, Beatą Pawlak, Mariuszem Szczygłem, Jackiem Hugo-Baderem i kilkoma innymi znakomitymi autorami – pod kierunkiem Małgorzaty Szejnert, która przejęła od Krall reportaż w „Gazecie” – tworzył jedną z najbardziej wyrazistych grup reporterskich w historii polskiej prasy. W tym czasie, na zaproszenie Ryszarda Kapuścińskiego, uczestniczył w międzynarodowych warsztatach Mistrza, zorganizowanych przez Open Society Institute (1997-1998). Podczas pracy w „Gazecie Wyborczej” wydał dwie książki: Schodów się nie pali (2000) i Jakbyś kamień jadła (2002). Po formalnym odejściu z „Gazety”  (2004) opublikował kolejno następujące pozycje: Córeńka (2005), Wściekły pies (2007), Bóg zapłać (2010), Dzisiaj narysujemy śmierć (2010), Eli, Eli (2013), (wspólnie z Katarzyną Boni) Kontener (2014) oraz (wspólnie z Mariuszem Szczygłem) Krall (2015). Dwukrotny finalista Nagrody Nike, finalista prestiżowej francuskiej Prix RFI „Témoin du Monde” oraz Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus. Laureat Premio Kapuściński przyznawanej w Rzymie. Jego utwory zdobyły uznanie za granicą i doczekały się przekładów na kilkanaście języków, m.in. angielski, francuski, włoski, hiszpański, niderlandzki, rosyjski,  słowacki i czeski.

Zdjęcie autora: fot. Michał Fiałkowski