Benoît Duteurtre

urodził się w 1960 roku w Sainte-Adresse, niedaleko Hawru. Jest prawnukiem René Coty’ego, prezydenta Francji w latach 1954-1959. Muzykolog i pianista, krytyk muzyczny — jego esej o muzyce współczesnej Requiem pour une avant-garde, opublikowany w roku 1995, wywołał żywą polemikę w środowisku muzycznym we Francji. W świat literatury Duteurtre wkroczył dzięki wsparciu i zachęcie Samuela Becketta, a jego pierwsza powieść, Sommeil perdu ukazała się w 1985 roku w znanym wydawnictwie Grasset. Pracował jako dziennikarz w wielu znanych pismach, m.in.: „Le Monde de la musique”, „Diapason”, „Elle”, „Playboy”, „La vie”, „Révolution”.

 

W roku 1997 za powieść Drôle de temps, którą Milan Kundera zaliczył do „szkoły tołstojowskiej”, otrzymał nagrodę Akademii Francuskiej, a za Podróż do Francji, która ukazała się nakładem naszej oficyny w 2005 roku, został uhonorowany Prix Médicis.

 

Książki Benoît Duteurtre'a przetłumaczono dotąd na piętnaście języków.  On sam nie zajmuje się tylko literaturą: pracuje w wydawnictwie Denoël, regularnie pisze do „Marianne”, „Le Figaro” i „Paris Match”, ma też swoją audycję Étonnez-moi Benoît w stacji radiowej France Musiques.                                                                                 

 

Powieści:

 

Sommeil perdu(1985)

Les vaches (1987)

L’amoureux malgré lui (1989)

Tout doit disparaître (1992)

Gaieté parisienne (1996)

Drôle de temps (1997)

Les malentendus (1999)

A propos des vaches (2000)

Le voyage en France(2001)

Services Clientèle (2003)

La Rebelle(2004)

La petite fille et la cigarette (2005)

Chemin de fer (2006)

La cité heureuse (2007)

 

Eseje:

 

Requiem pour une avant-garde (1995)

L’opèrette en France(1997)

Le grand embouteillage (2002)

Ma belle époque (2007)

Produktów na stronie: 20 40 80